Qəlp sifəti, əsasən "saxta", "yalançı", "yapma" və "qayırma" mənalarında işlənir. Bu söz, görünüşdə əsl olan, lakin əslində saxta, keyfiyyətsiz və ya dəyərsiz olan şeyləri ifadə edir. Sadəcə, bir şeyin xarici görünüşünün aldadıcı olmasını deyil, həm də onun əsl mahiyyətinin olmamasını bildirir.
Məsələn, "qəlp pul" ifadəsi pulun materialının, görünüşünün əsl pulu xatırlatmasına baxmayaraq, əslində dəyərsiz, saxta olduğunu göstərir. Bu, sadəcə pulun saxta olmasını deyil, həm də bu saxta pulun səbəb olduğu itki, aldanma və ya məyusluğu da əks etdirir. Aşıq Ələsgərin misalında olduğu kimi, "qəlp çıxır aldığım mal" ifadəsi aldığı malın görünüşünə baxmayaraq, keyfiyyətsiz və ya gözlənilən xüsusiyyətlərə malik olmadığını vurğulayır. Bu, sadəcə bir məhsulun keyfiyyətsizliyini deyil, həm də bu keyfiyyətsizliyindən doğan narazılığı və itkini də əhatə edir.
Qəlp sözü, sadəcə bir obyektin deyil, həm də bir vəziyyətin, bir duyğunun və ya bir əlaqənin saxta, yalançı və ya süni olduğunu ifadə etmək üçün də istifadə oluna bilər. Məsələn, "qəlp gülüş", "qəlp sevgi" və ya "qəlp dostluq" ifadələri, bu halların yalnız görünüşdə olduğu, əslində isə saxta və səmimiyyətsiz olduğunu bildirir. Beləliklə, "qəlp" sözü, sadəcə bir sinonimlərin toplusundan daha çox, bir şeyin əsl mahiyyətinin olmamasını və bunun nəticələrini əks etdirən daha dərin bir məna kəsb edir.
Qəlp sözünün kökü və etimologiyası haqqında məlumatlar daha ətraflı araşdırılmağı tələb edir. Ancaq dilin inkişafı və sözlərin mənalarının zamanla dəyişməsi nəzərə alınaraq, bu sözün müasir Azərbaycan dilindəki mənasının tarixi kontekstdə daha geniş araşdırılması maraqlı nəticələr verə bilər.