Qəmiş sözü Azərbaycan dilində əsasən "qamış" sözünün dialektal variantı kimi işlənir. Lüğətlərdə "qamış" kimi qeyd olunsa da, dialektal xüsusiyyətlərə malik olduğundan fərqli bir kontekstdə istifadə oluna bilər. "Qamış"ın özü sazlıq, su kənarlarında bitən, uzun, içi boş, arıq bitki deməkdir. Qəmiş də bu bitkiyə işarə edir, amma bəzi bölgələrdə daha çox qamışdan hazırlanmış əşyalara və ya xüsusi bir növ qamışa aid ola bilər.
Məsələn, verilən nümunədə "naxışlı gözəl qələm"lə yanaşı "qəmiş qələm"in qeyd edilməsi, qəmişdən qələm hazırlandığını və ya qəmişdən hazırlanmış sadə, bəlkə də daha köhnə bir qələmin varlığını göstərir. Bu da sözün, sadəcə "qamış"dan daha spesifik bir məna daşıdığını bildirir. Yəni "qəmiş qələm", sadə, adi, bəlkə də zərifliyi olmayan bir qələmi ifadə edə bilər.
Etimalogiyasına nəzər saldıqda, qəmiş sözünün qamışdan fonetik dəyişikliklə əmələ gəldiyi görünür. Bu dəyişiklik dialektal xüsusiyyətlərdən və səs qanunlarının regional fərqlərindən qaynaqlana bilər. Beləliklə, "qəmiş" sözü Azərbaycan dilinin zəngin leksik ehtiyatının bir hissəsi olaraq, dilin coğrafi və sosial variasiyalarını əks etdirir.
Ümumi olaraq, "qəmiş" sözü qamışın bir sinonimi olsa da, kontekstdən asılı olaraq, qamışdan hazırlanmış əşyalara, və ya müəyyən bir növ qamışa işarə etməklə daha spesifik bir məna daşıya bilər. Onun dialektal xüsusiyyətləri Azərbaycan dilinin regional şivələrini və onların tarixi inkişafını öyrənmək üçün dəyərli bir məlumat mənbəyidir.