Qənaətçi sifət və isim kimi işlənən bir sözdür. Əsas mənası, mal-mülkünü, vaxtını, enerjisini və digər resurslarını israf etmədən, ehtiyatla və ağıllı şəkildə idarə edən, azla kifayətlənən şəxsi ifadə edir. Qənaətçi insan, hər şeydən maksimum fayda əldə etməyə çalışır, lazımsız xərclərdən çəkinir və ehtiyatlılıqla hərəkət edir. Bu, sadəcə pulun qorunması deyil, həm də vaxt, enerji və digər qiymətli resursların səmərəli istifadəsini əhatə edir.
Qənaətçilik, materialist bir anlayışdan daha çox, həyat fəlsəfəsinin bir tərkib hissəsi kimi də qəbul edilə bilər. Qənaətçi insan, sadəcə ehtiyaclarını ödəməklə kifayətlənməyib, gələcək üçün də plan qurur, ehtiyat yaradır. Bu, həm fərdi səviyyədə rifahı təmin edir, həm də davamlılıq prinsipinə əsaslanan bir həyat tərzi nümunəsi göstərir. Belə bir həyat tərzi, ehtiyatlılıq və planlılıq sayəsində həm özünə, həm də cəmiyyətə fayda gətirir.
Qənaətçi olmaq, cimri olmaqla eyni məna daşımır. Cimrilik, həddindən artıq xəsislik və ehtiyacdan artıq mal-mülk toplamaq istəyidir. Qənaətçilik isə, ehtiyac duyulanı təmin etmək və gələcəyə hazırlıq məqsədi daşıyır. Qənaətçi insan lazımsız xərclərdən çəkinərək, ehtiyac duyduğu şeyləri qənaətlə və səmərəli şəkildə əldə edir və istifadə edir.
Tarix boyu qənaətçiliyə müxtəlif mədəniyyətlərdə fərqli yanaşmalar olub. Bəzi mədəniyyətlərdə qənaətçilik, zənginlik və rifahın simvolu olaraq qəbul olunub, digərlərində isə israfçılıq və sərvət nümayişi üstün tutulub. Lakin günümüzdə, qlobal iqtisadi və ekoloji problemlərin fonunda, qənaətçilik daha da önəm qazanmışdır. Çünki resursların məhdudluğu və davamlı inkişafın tələbləri qənaətçi yaşam tərzinin vacibliyini vurğulayır.