Qərəzkar (ər. qərəz və fars. …kar) sifəti, əsasən "qərəzli" sözünün sinonimi kimi işlənir və məqsədli, müəyyən bir məqsəd güdən, hərəkətlərində gizli niyyəti olan şəxsi ifadə edir. Lakin "qərəzli"dən fərqli olaraq, "qərəzkar" sözü daha güclü bir məna daşıyır və həmin məqsədin ədalətsiz, qərəzli və ya hətta mənfi bir niyyətdən irəli gəldiyini daha açıq şəkildə vurğulayır. Sadəcə bir məqsədin olması deyil, bu məqsədin arxasında gizli və bəlkə də pis niyyətin olması əsasdır.
Beləliklə, qərəzkar bir insan, öz maraqlarını, istəklərini və ya əsassız inamlarını əsas götürərək, hərəkətlərini və qərarlarını müəyyən bir məqsədə yönəldir. Bu məqsəd həm açıq, həm də gizli ola bilər. Gizli məqsəd qərəzkarlığın əsas xüsusiyyətini daha da aydınlaşdırır. O, öz hərəkətlərini, sözlərini və davranışlarını həmin gizli niyyətin reallaşmasına tabe edir.
Misal olaraq, "qərəzkar bir rəhbər" ifadəsi, öz şəxsi mənfəəti üçün işçilərinə qarşı ədalətsiz davranan, obyektiv olmayan qərarlar qəbul edən bir rəhbəri təsvir edir. Və ya "qərəzkar bir şahid" ifadəsi, həqiqəti təhrif edərək, öz maraqlarına uyğun şahidlik verən bir şəxsi ifadə edir. Ədəbiyyatda isə qərəzkar obrazlar tez-tez intriqalar quran, müəyyən bir məqsəd uğrunda mənfi hərəkətlərə əl atan şəxslər kimi təsvir olunurlar. "Qərəzkar oxudu axşamımızın; Uzaq məqsədini dan yerimizdən" misalında qərəzkar şəxsin oxuduğu şeyin arxasında gizli bir məqsəd, dinləyiciləri əsl həqiqətdən uzaqlaşdırmaq istəyi gizlənir.
Yekun olaraq, "qərəzkar" sözü sadəcə bir məqsədə yönəlməyi deyil, həmin məqsədin arxasındakı potensial mənfi niyyəti, ədalətsizliyi və gizliliyi də əhatə edən daha çox yönlü və güclü bir ifadədir.