Qızırğamaq (f.): Bu söz, əşyanı, pulu və ya başqa bir şeyi başqasına verməkdə tərəddüd etmək, onu əsirgəmək, xəsislik etmək və ya səxavətsizlik göstərmək mənasını verir. Sadəcə "verməmək"dən daha çox, içində bir növ əsəbiyyət, peşmançılıq və ya narazılıq hissi də ifadə olunur. Kimsəyə bir şeyi qızırğamaq, onu özündə saxlamaq istəyinin dərin bir ifadəsidir; yalnız material əşyalara deyil, vaxt, kömək və ya diqqət kimi mənəvi dəyərlərə də aid ola bilər.
Məsələn, "Ana uşağına şirniyyatı qızırğayırdı" cümlesində ana uşağını sevmədiyindən deyil, şirniyyatın az olması, və ya uşağın çox şirniyyat yeməsindən çəkinməsi səbəbindən ona verməkdə tərəddüd edir. Bu tərəddüd sadəcə xəsislik olmaqdan çox, bir növ qayğı və ehtiyat da əks etdirir.
Qızırğamaq sözü, müasir Azərbaycan ədəbi dilində daha çox məişət söhbətlərində istifadə olunan arxaik bir söz olsa da, həyatımızdakı xəsislik və səxavətsizlik hallarını təsvir etməkdə çox dəqiq və ifadəlidir. "Müzayiqə etmək", "heyfi gəlmək" və "bir şeyi başqasına çox görmək" kimi sinonimləri olsa da, qızırğamaq sözü bunlardan fərqli olaraq daha güclü bir əhval-ruhiyyə ifadə edir.
Ümumiyyətlə, "qızırğamaq" sözü, sadəcə bir əşyanın verilməməsini deyil, həmin əşyanın verilməməsindən doğan daxili çətinlik və tərəddüdü daha dolğun şəkildə ifadə edir. Bu baxımdan, Azərbaycan dilinin zəngin leksik ehtiyatının bir təzahürü kimi diqqətə layiqdir.