Qın – kəsici-deşici soyuq silahların (qılınc, xəncər, qamış və s.) saxlanması üçün hazırlanmış qabıqdır. Qın sadəcə bir qoruyucu deyil, eyni zamanda silahın daşınmasını və istifadəyə hazır halda saxlanmasını asanlaşdıran praktik bir vasitədir. Tarixən müxtəlif materiallardan – ağacdan, dəriden, metaldan və hətta qiymətli daşlarla bəzədilmiş dəridən hazırlanıb.
Qının dizaynı və bəzəyi həm silahın növündən, həm də sahibinin sosial statusundan asılı olub. Sadə qınlar praktikliyə üstünlük verərkən, zəngin bəzəkli qınlar isə sahibinin var-dövlətini və ictimai mövqeyini nümayiş etdirib. Məsələn, qılınc qınları tez-tez oyma naxışlar, qiymətli daşlar və ya metal təsvirlərlə bəzədilirdi. Bəzi mədəniyyətlərdə qınlar müqəddəs əhəmiyyətə malik olub və müxtəlif simvolik təsvirlərlə bəzənilib.
Qının praktiki əhəmiyyətindən əlavə, o həm də tarixi və mədəni əhəmiyyət daşıyır. Müxtəlif dövrlərə aid qınlar arxeoloji qazıntılar zamanı tapılır və həmin dövrün silah istehsalı texnologiyaları, hərbi mədəniyyəti və sənətkarlığının öyrənilməsində mühüm rol oynayır. Qınlar muzeylərdə eksponat kimi sərgilənir və tarixi irsin bir hissəsidir.
Beləliklə, "qın" sadəcə bir qab deyil, tarixin, sənətin və hərbi mədəniyyətin əyani ifadəsidir. Qılıncın qından çıxarılması, müharibə və ya döyüşlərin başlanğıcını, güc və qüdrətin nümayişini simvolizə edir. Səslənən misal ("Şeypur səsləri ucaldı, atlılar bir kərə qılınclarını qınından çıxardılar") bu mənanı daha da aydınlaşdırır.