Qışqırıq-bağırıq sözü güclü, səs-küylü, nizam-intizamsız və bir-birinə qarışıq şəkildə edilən səsləri, qışqırıq və bağırışları ifadə edir. Sadəcə "qışqırmaq" və "bağırmaq" hərəkətlərinin birləşməsindən daha geniş məna daşıyır. Qışqırıq-bağırıq, ümumiyyətlə, nəzarətsiz və həddindən artıq səs-küyə, çaşqınlığa, həyəcana və ya qarışıqlığa işarə edir. Bu, həm fiziki səs-küy səviyyəsini, həm də emosional gərginliyi əks etdirir.
Mətndəki nümunədə olduğu kimi, "Molla yenə də qışqırıq-bağırıqla (z.) məsələnin üstünü birtəhər örtmək istədisə də...", söz birləşməsi mollanın məsələni gizlətmək üçün çalışdığı, lakin bu zaman nəzarətsiz, səs-küylü və qarışıq bir üsuldan istifadə etdiyini göstərir. Bu, onu qəzəbli, narahat və ya həyəcanlı şəkilində təsvir edir. Yəni sadəcə yüksək səslə danışmaq deyil, eyni zamanda emosional vəziyyəti də vurğulayır.
Qışqırıq-bağırıq sözü, bir çox hallarda, qarışıqlığın, anlaşılmazlığın və nəzarətsizliyin simvolu kimi işlədilir. Bu, həm mənfi, həm də müsbət kontekstlərdə istifadə oluna bilər; məsələn, bir qələbəni coşqu ilə qeyd edərkən də "qışqırıq-bağırıq" ifadəsi işlədilə bilər, lakin bu halda ümumiyyətlə mənfi bir konnotasiya daşımır.
Beləliklə, "qışqırıq-bağırıq" sözü sadəcə iki fəilin birləşməsindən daha çox, müəyyən bir vəziyyətin, emosional atmosferin və səs-küy səviyyəsinin təsvirini verən rəngarəng bir ifadədir.