Qızmış sifəti, əşyanın odun təsiri ilə yüksək hərarətə çatmasını, yandırıcı dərəcədə istilənməsini bildirir. Sadəcə "isti" olmaqdan daha intensiv bir vəziyyəti təsvir edir. Qızmış bir əşya toxunduqda dərhal yanma hissi yaradır və bədəndə iz buraxma qabiliyyətinə malik ola bilər. Bu, əşyanın materialından və ona tətbiq olunan istilik miqdarından asılıdır.
Məsələn, "qızmış soba", "qızmış dəmir", "qızmış qum" kimi ifadələr əşyanın yüksək temperaturda olduğunu, hətta toxunma ilə yanığa səbəb ola biləcəyini göstərir. "Qızmış" sözü, əşyanın sadəcə isti deyil, həqiqətən də təhlükəli dərəcədə isti olduğunu vurğulayır. Onun mənası, sözün əsl mənasında "qızma" prosesinin nəticəsini ifadə edir.
Bundan başqa, "qızmış" sözü məcazi mənada da işlənə bilər. Məsələn, "qızmış mübahisə" ifadəsi mübahisənin şiddətini, intensivliyini və hətta təhlükəli ola biləcəyini ifadə edir. Bu mənada "qızmış" sözü, duyğuların, vəziyyətin və ya hadisənin yüksək intensivliyini təsvir etmək üçün işlənir.
Sözün əvvəlində verilən misal şeir parçasında "qızmış" sözü olmasa da, şairin təsvir etdiyi paltar və ya əşyaların rəngləri (qırmızı, sarı) qızğınlıq, istilik hissi yaratmaq üçün istifadə edilə bilər. Bu mənada şairin sərhədsiz təəssüratları və ya duyğuları "qızmış" ola bilər. Yəni, "qızmış" sözü yalnız fiziki deyil, həm də emosional vəziyyətləri təsvir etmək üçün istifadə edilə bilər.