Qilaf (ər. قِلاف - qilāf) sözü Azərbaycan dilində əsasən "qın" mənasında işlənir. Qın isə silahı, xüsusilə də qılıncı, xəncəri və ya digər oxşar iti əşyaları saxlamaq üçün hazırlanmış qoruyucu örtükdür. Bu örtük adətən dəridən, metaldan, ağacdan və ya digər möhkəm materiallardan düzəldilir. Qilaf sadəcə silahı zədələnmədən qorumaqla kifayətlənmir, həm də onun daşınmasını və istifadəyə hazır halda saxlanmasını asanlaşdırır.
Tarix boyu qilaflar yalnız praktiki funksiyaya malik deyil, həm də estetik dəyərə sahib olublar. Zəngin bəzəklərlə, oymalarla, qiymətli metallarla və daşlarla bəzədilmiş qilaflar silahın sahibinin sosial statusunu və zənginliyini göstərirdi. Belə qilaflar həm də sənət əsəri kimi qiymətləndirilirdi.
Mətndəki "Onlar öz bəxtlərini bir daha sınamaq üçün qılınclarını qılafından çıxarmaq istəyirlər" misalında qilafın simvolik mənası da özünü göstərir. Qılıncın qılafdan çıxarılması yalnız fiziki bir hərəkət deyil, eyni zamanda müharibəyə, mübarizəyə, təhlükəyə atılmanın, qərarlılığın və hətta təcavüzkarlığın simvoludur. Qilafın içindəki qılınc potensial gücü, hazırda hərəkətsiz qalan, ancaq lazım olduqda işə düşəcək bir qüvvəni təmsil edir.
Beləliklə, "qilaf" sözü sadə bir əşyanın adı deyil, tarixi, mədəni və simvolik aspektləri özündə birləşdirən daha geniş bir məna daşıyır.