Qilaflı sifəti, əsasən, bir şeyin qılafa, yəni qoruyucu örtüyə malik olduğunu bildirir. Bu qoruyucu örtük müxtəlif materiallardan – dəri, metal, plastik və s. – hazırlana bilər və əşyanın zədələnmədən, aşınmadan, tozdan və ya digər xarici təsirlərdən qorunmasına xidmət edir. Qilaf, sadəcə bir qoruyucu örtük deyil, həm də əşyanın daşınmasını və ya saxlanmasını asanlaşdıra bilər. Məsələn, qılıcın qını, bıçağın qabı, silahın çantası kimi.
Sözün kökü olan "qilaf" sözü özündə həm qoruma, həm də bəzək elementini ehtiva edir. Bəzi hallarda qilaflar sadəcə funksiyonal, yalnız qoruyucu rol oynayır, digər hallarda isə əşyanın görünüşünü də gözəlləşdirir, ona estetik bir cazibə qatır. Qədim dövr silahlarının, alətlərinin zərif bəzəkli qınları bunun bariz nümunəsidir.
"Qilaflı" sifəti müxtəlif kontekstlərdə işlənə bilər. Məsələn, "qilaflı bıçaq", "qilaflı silah", "qilaflı telefon" kimi ifadələr adi bir qoruyucu örtüyə malik əşyaları ifadə edirsə, "qilaflı söz" ifadəsi məcazi mənada, gizli, əhatə olunmuş, təhrif olunmuş mənanı bildirə bilər. Bu halda, "qilaf" sözü, həqiqi mənasından fərqli olaraq, bir şeyin əsl mahiyyətini gizlədən, ört-basdır edən bir maneə kimi təsvir edilir.
Beləliklə, "qilaflı" sözünün mənası yalnız bir əşyanın qınlı və ya örtüklü olmasını deyil, həm də kontekstdən asılı olaraq daha geniş bir məna spektrini əhatə edir. Həm fiziki, həm də məcazi mənalarda istifadə oluna bilən bu söz, dilin zənginliyinin və ifadə imkanlarının təzahürüdür.