Qiyafə (ər.) – Xarici görünüş, zahiri quruluş, siması, surəti, şəkildə görünüşü ifadə edən bir sözdür. İnsanların və ya əşyaların görünüşünü, xarici formasını, fiziki xüsusiyyətlərini, həmçinin ümumi təəssüratını əhatə edir. Sadəcə fiziki xüsusiyyətləri deyil, həm də geyim, bəzək əşyaları, saç düzümü, duruş və s. kimi elementləri də özündə birləşdirir. Beləliklə, qiyafə, insanın və ya əşyanın ilk baxışda yaradacağı təəssüratı tam şəkildə ifadə edir.
Qiyafənin mənası statik deyil, dinamikdir. Çünki insanın və ya əşyanın qiyafəsi müxtəlif amillərdən asılı olaraq dəyişə bilir. Məsələn, bir insanın əhval-ruhiyyəsi, sağlamlıq vəziyyəti, geyim tərzi onun qiyafəsini əhəmiyyətli dərəcədə dəyişə bilər. Həmçinin, işıqlandırma, fon və digər ətraf mühit amilləri də qiyafənin qavranılmasına təsir edir. İnsan öz qiyafəsini şüurlu şəkildə dəyişə bilər – məsələn, makiyaj, geyim seçimi, saç düzümü ilə.
Sözügedən misal cümlədə ("Hələ içəridə qrim vurub, qiyafəsini dəyişdirib qapıdan çıxanda tanıya bilsən, qoçaqsan! – dedi") qiyafə sözü, makiyaj vasitəsilə xarici görünüşün dəyişdirilməsini və tanımaz hala gəlməni ifadə edir. Bu, qiyafənin dəyişkən və manipulyasiya oluna bilən bir xüsusiyyət olduğunu vurğulayır. Qiyafə, teatr sənətində, kino və digər səhnə incəsənət növlərində, həmçinin gündəlik həyatda, özünütəqdim etmək və ya başqalarına müəyyən bir təəssürat yaratmaq üçün əsas vasitələrdən biridir.
Qısacası, qiyafə sadəcə fiziki görünüş deyil, həm də sosial və psixoloji aspektləri özündə əks etdirən mürəkkəb bir anlayışdır. O, həm insanın daxili aləminin xarici təzahürü, həm də sosial qarşılıqlı əlaqələrində mühüm rol oynayan bir amildir.