Duruş-oturuş sözü Azərbaycan dilində hərəkət tərzi, davranış forması, əda, həmçinin bədən quruluşu və hərəkətlərinin ümumi təsiri mənasında işlənir. Sadəcə "hərəkət" demək kifayət etmir, çünki duruş-oturuş daha çox insanın özünü necə aparması, hərəkətlərinin tərzini, zərifliyini, hətta xasiyyətini əks etdirir.
Misal üçün, "Erkək Tükəzbanın duruş-oturuşuna baxanda" ifadəsində, "duruş-oturuş" yalnız fiziki vəziyyəti deyil, həm də onun xarakterini, əzəmətini və ya əksinə, zəifliyini göstərir. Bu söz, sadəcə hərəkətlərin təsvirindən daha dərin bir məna daşıyır, şəxsin daxili aləmini əks etdirir.
Duruş-oturuş, şəxsin özünə olan hörmətini, özünə inamını, cəmiyyətdəki yerini və statusunu ifadə edə bilər. Yüksək əxlaq sahibi olan bir insanın duruş-oturuşu həmişə dəyərli və hörmətə layiqdir. Əksinə, etikadan uzaq bir insanın duruş-oturuşu dəqiqlik və zəriflikdən uzaq ola bilər. Beləliklə, duruş-oturuş anlayışı çoxcəhətlidir və kontekstdən asılı olaraq müxtəlif mənalar kəsb edə bilir.
Qeyd etmək lazımdır ki, "duruş-oturuş" söz birləşməsi daha çox ədəbi üslubda istifadə olunur və danışıq dilində daha az rast gəlinir. Bu, söz birləşməsinin zəngin məna yükünü və obrazlılığını vurğulayır.