Qoçaq sözü Azərbaycan dilində igidlik, şücaət, rəşadət və qorxmazlıq kimi keyfiyyətləri özündə əks etdirən bir sifətdir. Sadəcə "igid" deməkdən daha çox məna daşıyır. Qoçaq insan yalnız fiziki güc və cəsarətlə deyil, həm də ədalətə, doğruluğa bağlılığı, haqsızlığa qarşı mübarizəsi ilə seçilir.
Lüğətlərdəki "şücaətli", "rəşadətli", "qorxmaz" və "mərd" kimi sinonimlərlə yanaşı, qoçaq sözü daha geniş bir kontekstdə istifadə olunur. O, sadəcə təhlükə qarşısında cəsarət göstərməkdən kənara çıxaraq, əqidəsinə sadiq qalmağı, haqq yolunda mübarizə aparmağı, zəifləri qorumağı da ifadə edir. Belə bir insan özünü hər zaman ədalətin tərəfində hiss edir və hər hansı bir haqsızlığa qarşı çıxmaqdan çəkinmir.
Heydər bəyin misalında göstərildiyi kimi, "bir rəşid və qoçaq adam" ifadəsi sadəcə güclü bir adamı deyil, həm də əxlaqi keyfiyyətləri yüksək olan, ədalətli və məsuliyyətli bir şəxsi təsvir edir. Yükü qaldırmaq sadəcə fiziki gücü deyil, həm də iradəni, qətiyyəti, məsuliyyət hissini ifadə edir.
Qoçaq sözünün kökləri dərin tarixə gedib çıxır və milli mədəniyyətimizin qəhrəmanlıq ədəbiyyatında mühüm yer tutur. Bu söz, qəhrəmanlıq eposlarında, dastanlarda və xalq nağıllarında tez-tez rast gəlinir və əsl Azərbaycan kişisinin xarakterini, igidliyini və ədalətə bağlılığını simvolizə edir.