Qrammatik sifəti, öz kökü olan "qrammatika" sözündən törəmiş olub, bir söz və ya ifadənin dilin qrammatik qaydalarına və strukturuna uyğunluğunu bildirir. Yəni, bir şeyin dilin quruluşunu, sözlərin bir-biri ilə necə əlaqələndirilməsini və cümlələrin necə qurulmasını tənzimləyən qaydalara əsaslanması deməkdir.
Daha geniş mənada, "qrammatik" ifadəsi həm dilin özü ilə, həm də onun tədqiqi ilə bağlıdır. Dil elminin bir qolu olan qrammatika, sözlərin, ifadələrin və cümlələrin quruluşunu, funksiyalarını və bir-biri ilə necə əlaqələrini araşdırır. Beləliklə, "qrammatik" termini dilin bu daxili quruluşunu, bu "sistemliliyini" ifadə edir.
Praktik tətbiq olaraq, "qrammatik" sözü müxtəlif kontekstlərdə istifadə edilə bilər: "qrammatik quruluş" deyəndə dilin daxili qaydalar sistemini, "qrammatik təhlil" deyəndə isə bir mətndəki sözlərin və cümlələrin qrammatik funksiyalarının müəyyən edilməsini nəzərdə tuturuq. "Qrammatik qanunlar" ifadəsi isə dilin bu qaydalarının ümumi prinsiplərini ifadə edir.
Maraqlı bir məqam odur ki, "qrammatik" anlayışı statik deyil, dinamikdir. Çünki dillər daim dəyişir və inkişaf edir, qrammatik qaydalar da bu dəyişikliklərə uyğun olaraq təkamül edir. Bu səbəbdən qrammatikanın öyrənilməsi və tədqiqi davamlı bir prosesdir.