Quq-qulu-qu: Azərbaycan dilində "quq-qulu-qu" sözü, təkrarlanan "quq" səslərinin ifadə etdiyi kimi, xoruzun səhər tezdən etdiyi xarakterik banlamanın onomatopoetik təsviridir. Yəni, sözün özü xoruzun səsini təqlid edir. Bu, sadəcə bir səs təqlidi deyil, eyni zamanda həmin səsin ifadə etdiyi təəccüb, həyəcan və ya yeni günün başlanğıcının elan edilməsini də özündə əks etdirir.
Sözün mənasını daha da dəqiqləşdirək: "Quq-qulu-qu" xoruzun spesifik, uzun və uca səslə banlamasını ifadə edir. Bu səs adətən səhər tezlərində eşidilir və günün başlanğıcını simvolizə edir. Bəzi dialektlərdə bu səsin təsviri üçün fərqli onomatopoetik sözlər istifadə oluna bilər, ancaq "quq-qulu-qu" ümumi və geniş yayılmış bir variantdır.
Maraqlı bir məqam da budur ki, "quq-qulu-qu" sözü ədəbi əsərlərdə, xüsusən də poetik mətnlərdə, təbiətin səs-küylərini, canlı aləmini canlandırmaq üçün geniş istifadə olunur. Bu, sözün poetik və ifadəliliyinin göstəricisidir. Səsin təkrarı oxucuya xoruzun səsinin ritmini və intensivliyini daha yaxşı hiss etdirməyə kömək edir. Beləliklə, "quq-qulu-qu" sadəcə bir söz deyil, həm də ədəbi ifadə vasitəsidir.
Misal olaraq, verilən şeir parçasında "quq-qulu-qu" sözü xoruzun səsinin təbiətin səhər oyanışının bir hissəsi kimi təsvir olunmasına xidmət edir. Bu, oxucuda səhər tezlərinin, günəşin doğuşunun və təbiətin canlanmasının təsirini yaradır.