Qur-qur (qur-qur₂): Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında yer alan bu maraqlı söz, əsasən uşaq oyunları və kənd həyatı ilə bağlıdır. Qur-qur, ağac qabığından, adətən nazik və uzun şəkildə qayrılan, boru və ya konus formasında hazırlanmış sadə bir qabdır. Onun əsas məqsədi giləmeyvə, xüsusilə də çiyələk kimi kiçik, yumşaq meyvələri toplamaq və daşımaqdır. Qur-qurun ölçüsü və forması, ağac qabığının növü və qayrma texnikasından asılı olaraq dəyişə bilər.
Uşaqlar üçün qur-qur sadəcə bir əşya deyil, həm də kənd təbiətinin bir parçası, əyləncənin və oyunun vasitəsidir. Onlar meşəyə, bağa gedərək öz əlləriylə hazırladıqları və ya böyüklərin köməyi ilə düzəltdikləri qur-qurları ilə çiyələk, moruq, ərik və digər giləmeyvələri toplayırlar. Bu prosesdə həm təbiətlə bağlılıq, həm də öz əməyinin bəhrəsini görmək həzzini yaşayırlar. Qur-qur, uşaqlığın sadə, lakin unutulmaz anlarının bir simvoludur.
Qur-qurun hazırlanma texnikası da maraqlıdır. Bacarıqlı əllər ağac qabığını diqqətlə soyub, onun yumşaq hissəsini təmizləyərək istənilən formaya gətirirlər. Sonra qurutmaqla qur-qurun möhkəmliyini təmin edirlər. Bu sadə, amma zəhmət tələb edən prosesdə uşaqlar da böyüklərə kömək edə bilər, beləliklə, həm təbiətlə, həm də əmək mədəniyyəti ilə tanış olurlar.
Beləliklə, qur-qur sadəcə bir giləmeyvə qabı deyil, Azərbaycan kənd həyatının, uşaqlıq xatirələrinin və əl işçiliyinin bir parçası, təbiətlə harmoniyanın və sadəliyin simvoludur. Onun varlığı, dilin zənginliyini və mədəniyyətin dərinliyini göstərir.