Quraq (sifət və zərf): Yağmursuz, quru, rütubətsiz olan vəziyyət və ya hal. "Quraq" sözü, əsasən, havanın və ya torpağın rütubətsizliyini, quruluğunu ifadə etmək üçün işlədilir. Yəni, hava quraqdırsa, yağış yağmır, havada nəm yoxdur; torpaq quraqdırsa, qurudur, bitkilər üçün kifayət qədər nəmlik yoxdur.
Quraqlıq, uzun müddət davam edən yağışsızlıq nəticəsində yaranır və ciddi ekoloji problemlərə, məhsuldarlığın azalmasına, meşə yanğınlarının artmasına və su çatışmazlığına səbəb ola bilər. "Quraq il" ifadəsi, bir il ərzində yağışın az düşdüyünü, havanın quru və isti keçdiyini göstərir. Bu, kənd təsərrüfatı üçün çox mənfi nəticələr doğura bilər.
Məcazi mənada isə "quraq" sözü, ruhi vəziyyəti, əhval-ruhiyyəni ifadə etmək üçün də işlədilə bilər. Məsələn, "ruzigar dəyişir, hava elə quraq keçir ki, cücü əlindən yollardan..." misalında olduğu kimi, "quraq" sözü həm də çətinlik, bədbəxtlik, tənha bir həyat dövrünü, ümidsizliyi ifadə edə bilər. Bu mənada "quraq" sözü, ruhun qurumasını, emosional quruluğu, ümidsizliyi və həyat enerjisinin azalmasını təsvir edir. Sanki həyatda heç bir şey yetişmir, hər şey quru və cansızdır.
Beləliklə, "quraq" sözünün mənası, kontekstdən asılı olaraq, həm fiziki, həm də metaforik olaraq fərqli mənalar kəsb edə bilir. Həm təbii hadisələri, həm də insanın daxili aləmini ifadə etmək üçün istifadə oluna bilən zəngin bir sözdür.