Quru-çürük sözü Azərbaycan dilində geniş yayılmış, əsasən məsləhət görülməyən, faydasız və ya zərərli olan şeylər üçün işlədilən bir termindir. Sadəcə "tullantı" kimi tərcümə etmək onun ifadə etdiyi mənanı tam əhatə etmir. Çünki "tullantı" daha çox fiziki bir şeyə aid olsa da, "quru-çürük" həm maddi, həm də mənəvi aləmdəki lazımsız, faydasız və ya zərərli şeyləri ifadə edə bilir.
Məsələn, köhnəlmiş və istifadəyə yararsız əşyalar "quru-çürük" adlandırıla bilər. Lakin bu termin daha geniş mənada, köhnəlmiş adətlər, fikirlər, əlaqələr və ya hətta insanlarla bağlı da işlədilə bilər. Bu zaman "quru-çürük" ifadəsi həmin şeylərin zərərli və ya maneə törədici olduğunu vurğulayır, onlardan tez bir zamanda qurtulmağın zəruriliyini bildirir. Sözün özündə də "quru" və "çürük" komponentləri birgə tamamilə faydasız, həyat qüvvəsindən məhrum olmuş və bəlkə də zərərli olan bir şeyin təsvirini yaradır.
Bəzi hallarda "quru-çürük" sözü hətta yumoristik bir kontekstdə işlədilərək, həddindən artıq və ya əhəmiyyətsiz şeylərə ironik yanaşmanı ifadə edə bilər. Məsələn, "otağım quru-çürüklə doludur" deyərkən, adam əşyalarının çoxluğuna və onların bir çoxunun lazımsız olduğuna yumoristik şəkildə işarə edə bilər. Beləliklə, "quru-çürük" sözü sadəcə "yaramaz" və ya "lazımsız"dan daha geniş və çox qatlı bir məna kəsb edir, əşyaların və ya vəziyyətlərin keyfiyyətini və onların təsirini daha dolğun şəkildə ifadə edir.
Nəticədə, "quru-çürük" sözü Azərbaycan dilinin rəngarəng leksikasının zənginliyini göstərən bir nümunədir. Onun sadə görünüşünün altında həm tənqidi, həm yumoristik, həm də praktik mənalar gizlənir, bu da onu gündəlik danışıqda çox yönlü və effektiv bir vasitə halına gətirir.