Quşcuğaz sözü "quş" sözündən törəmiş kiçildici formada bir isimdir. Lüğətlərdə sadəcə olaraq "kiçik quş" kimi tərif olunsa da, mənası daha zəngin və çoxşaxəlidir. Bu söz sadəcə olaraq fiziki kiçikliyi deyil, həm də zərifliyi, kövrəkliyi, həssaslığı və müdafiəsizliyini ifadə edir. Bir quşcuğazın zərif qanad çırpıntıları, incə səsi və qorxunc təhlükə qarşısında göstərdiyi həssaslıq onu böyük quşlardan fərqləndirir.
Quşcuğaz, yalnız ölçüsü ilə deyil, həm də davranışı ilə fərqlənir. Çox vaxt gizlənkar, ehtiyatlı və qorxaq təsvir edilir. Yaşıl yarpaqlar arasında gizlənməsi, səssiz ötüşməsi və təhlükə anında birdən başını qaldırması bu xüsusiyyətlərini əks etdirir. A. Şaiq'in misalında olduğu kimi, "diksinmiş bir quşcuğaz" təsviri onun həssaslıq və qorxunun simvolu olduğunu göstərir. Bu söz, həmçinin savadsızlıqdan, təcrübəsizlikdən qaynaqlanan nailiyyətsizliyə də işarə edə bilər.
Beləliklə, "quşcuğaz" sözünün mənası sadəcə "kiçik quş" deyil, həm də zəriflik, kövrəklik, həssaslıq, qorxaqlıq və müdafiəsizliyi ifadə edən metaforik bir məna daşıyır. Ədəbiyyatda istifadə olunan bu söz, mətnə xüsusi bir poetiklik və emosional rəng qatır.
Maraqlı bir tərəfi də odur ki, "quşcuğaz" termini insanlara tətbiq edildikdə, onların savadsızlığını, təcrübəsizliyini və qorxulu həyatlarını simvolizə edə bilər. Bu isə sözün mənasının dərinliyini və çox yönlülüyünü daha da aydın göstərir.