Qüsurlu sifəti əsasən bir şeyin tam və ideal olmaması, içində müəyyən nöqsanların, çatışmazlıqların, qüsurların mövcudluğunu bildirir. Bu, sadəcə "eyibli" və ya "nöqsanlı" sözlərinin sinonimi deyil, daha çox keyfiyyətin tamlığa çatmamasını, istənilən səviyyəyə qalxa bilməməsini vurğulayır.
Birinci mənasında qüsurlu sözü, bir məhsulun, əsərin və ya hər hansı bir obyektin fiziki və ya funksional çatışmazlıqlarını ifadə edir. Məsələn, "qüsurlu mal" ifadəsi, istehsal prosesində baş vermiş bir səhv səbəbindən tam işləməyən və ya istifadəyə yararsız olan bir məhsulu təsvir edir. Bu çatışmazlıq həm görünən, həm də gizli ola bilər.
İkinci mənası isə daha geniş və metaforik bir məna daşıyır. "Bitməmiş, natamam, yarımçıq" kimi təsvirlər, bir işin, layihənin və ya prosesin tamamlanmamasının, qeyri-kafi səylərlə yarımçıq qalmasının ifadəsidir. Bu mənada qüsurlu, yalnız fiziki əşyalara deyil, həm də abstrakt anlayışlara, fikirlərə və hətta şəxsiyyətlərə də aid edilə bilər. Məsələn, "qüsurlu plan" və ya "qüsurlu strategiya" kimi ifadələr, uğursuzluğa məhkum olmuş, əksikləri olan plan və strategiya barədə danışır. Hətta "qüsurlu xarakter" deyəndə şəxsiyyətin mənfi xüsusiyyətlərə malik olmasını nəzərdə tuta bilərik.
Beləliklə, "qüsurlu" sözü, sadə bir söz deyil, həm konkret, həm də abstrakt səviyyələrdə müxtəlif çatışmazlıqları, tamlığın olmamasını ifadə edən zəngin mənalı bir sifətdir. Bu mənada, sadəcə bir nöqsanı deyil, həm də bu nöqsanın nəticələrini və əhəmiyyətini ifadə edərək, həmin nöqsanın nə dərəcədə problem yarada biləcəyini vurğulayır.