Qüsurluluq sözü, Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında mühüm yer tutan bir termindir və bir çox mənaları özündə əks etdirir. Əsasən, bir şeydəki çatışmazlıqları, eksiklikleri, natamamlığı ifadə edir. Bu çatışmazlıqlar həm fiziki, həm də mənəvi, həm maddi, həm də mənəvi ola bilər.
Birinci mənası, bir varlığın, hadisənin və ya əməlin qüsurlu, nöqsanlı, eybli, təqsirli və ya günahkar olmasını bildirir. Yəni, ideal və ya gözlənilən haldan kənara çıxan, səhv, yanlış və ya əksik olan hər hansı bir xüsusiyyəti ifadə edir. Bu mənada qüsurluluq, səhv bir hərəkətin, yanlış bir qərarın və ya əxlaqi baxımdan qəbuledilməz bir davranışın nəticəsidir. Misal üçün, bir inşa yazarkən edilən qrammatik səhvlər, bir maşının nasazlığı və ya bir insanın əxlaqi qüsurları qüsurluluğun təzahürüdür.
İkinci mənası isə, bir şeyin yarımçıqlığını, natamamlığını, qeyri-kamilliyini bildirir. Bu mənada qüsurluluq, hər hansı bir işin, əsərin və ya obyektin planlaşdırıldığı kimi tamamlanmamasını, istənilən səviyyəyə çatmamasını ifadə edir. Məsələn, yarımçıq qalmış bir bina, tamamlanmamış bir rəsm əsəri və ya natamam bir layihə qüsurluluğun təzahürüdür. Bu mənada qüsurluluq, mükəmməlliyə çatmamaq, tamamlanmamaq deməkdir.
Ümumi olaraq, qüsurluluq termini, mükəmməllikdən uzaqlaşma, çatışmazlıq, eyb və ya nöqsan mənasını verir. Bu anlayış, həm tənqidi, həm də düzəldici bir baxış bucağı təqdim edərək, inkişaf və təkmilləşmə üçün bir təkan rolunu oynayır. Çünki, qüsurları aşkar etməklə, onları aradan qaldırmaq və daha yaxşı nəticələr əldə etmək mümkündür.