Qüsursuz: Sözün əsl mənası "heç bir qüsuru, eybi, nöqsanı, çatışmazlığı olmayan" deməkdir. Bu, sadəcə olaraq mükəmməllik və ya tamlıq mənasını ifadə etmir; daha dərin bir məna daşıyır. Qüsursuzluq, bir şeyin ideal vəziyyətdə olması, bütün komponentlərinin tam uyğunluq içində işləməsi, heç bir əskikliyinin olmaması deməkdir. Bu, yalnız görünən səviyyədə deyil, həm də daxili quruluş və funksiya baxımından tamlığın ifadəsidir.
Sifət kimi istifadə olunduqda, qüsursuz sözü bir obyektə, bir prosesə, və ya bir nəfərin xüsusiyyətinə aid edilə bilər. Məsələn, "qüsursuz bir maşın", "qüsursuz bir plan", "qüsursuz bir ifa" kimi ifadələr qüsursuzluğun əhatə etdiyi genişliyi göstərir. Zərf kimi istifadə olunduqda isə, bir hərəkətin və ya əməlin mükəmməl şəkildə icra edildiyini ifadə edir; məsələn, "qüsursuz işləmək".
Qüsursuzluq anlayışı mütləq bir idealı təmsil edir. Real həyatda tam qüsursuzluğa çox nadir hallarda rast gəlinir. Çünki hər şeyin öz məhdudiyyətləri, inkişaf etmə ehtimalı və ya nəzərdə tutulmayan nəticələri ola bilər. Buna baxmayaraq, qüsursuzluq anlayışı bizə mükəmməlliyə doğru can atmağı, hər işdə özümüzü daha yaxşılaşdırmağa təşviq edən bir ideal olaraq xidmət edir. Qüsursuzluq axtarışı, yaradıcılığın və inkişafın mühərrikidir.
Tarix boyu sənətkarlar, elm adamları və digər yaradıcılar qüsursuzluğa nail olmaq üçün çalışmışlar. Onların əsərlərindəki qüsursuzluğa yaxınlaşma cəhdləri, insanın özünü təkmilləşdirmə ehtiyacının və mükəmməlliyə olan həsrətinin əyani təzahürüdür. Qüsursuz bir əsər yaratmaq yolunda sərf olunan səy və əmək, nəticədə əldə olunan məhsuldan daha dəyərli ola bilər.