Labüd (zərf): Ərəb mənşəli bir söz olub, "zəruri", "vacib", "mütləq" mənalarını ifadə edir. Yerinə yetirilməsi, icrası qaçılmaz, əvəzsiz və təxirəsalınmaz olan hər hansı bir iş, vəziyyət və ya hadisə üçün işlədilir. Sadəcə "lazımdır" deməkdən daha güclü bir ifadədir, çünki "labüd" sözü həmin hərəkətin və ya hadisənin yerinə yetirilməsindəki qaçılmazlığı vurğulayır.
Misal olaraq, verilən cümlədə ("Bayramda həlviyyat xonçası üstə bir əlbisəlik ipək parça labüd gedəcəkdir") ipək parçanın bayram süfrəsinə əlavə olunması sadəcə istənilən bir şey deyil, bayram adətinin, zənginliyin və ya tamlığın tərkib hissəsi kimi qəbul edilən, demək olar ki, məcburi bir element kimi qələmə verilir. Yəni, həlviyyat xonçasının üstünə ipək parçanın qoyulması bayramın təntənəliliyini tamamlayan vacib bir detal kimi qəbul edilir.
"Labüd" sözü klassik ədəbiyyatımızda çox rast gəlinən bir söz olmasa da, günümüz Azərbaycan dilində də qətiyyətli bir tərzdə zəruriliyi, vacibliyi ifadə etmək üçün istifadə olunur. Sözün mənası "mütləq", "şərtsiz" kimi sinonimlərlə də izah edilə bilsə də, "labüd" özünəməxsus bir incəliyi, dəqiq bir vurğunu özündə ehtiva edir. O, hər hansı bir hadisənin və ya əməlin sadəcə olmaqdan daha çox, var olmağın özünün tələbi olduğunu ifadə edir.
Qısacası, "labüd" sözü sadəcə bir zərfin funksiyasını yerinə yetirmir, həm də ifadə edilən fikrin qətiyyətini və əhəmiyyətini artırır. O, həmin əməlin yerinə yetirilməsinin məcburiyyətini, əvəzsizliyini və mütləq olmasını vurğulayan güclü bir ifadədir.