Lak – əşyanın səthini parıltılı etmək, onu mexaniki təsirlərdən, nəmlikdən və digər zərərli amillərdən qorumaq üçün istifadə olunan xüsusi bir örtü materialıdır. Tarixən müxtəlif təbii və sintetik maddələrdən hazırlanıb. Hazırkı dövrdə isə lakların tərkibi daha da zənginləşib və müxtəlif növləri mövcuddur.
Laklar, əsasən, qatranlar, yağlar, spirtdən və ya digər həlledicilərdən ibarət olur. Bu maddələr qarışdırılıb, nazik bir təbəqə şəklində səthə çəkilir və quruyaraq möhkəm, davamlı və parıltılı bir təbəqə əmələ gətirir. Lakın növündən asılı olaraq, onun fiziki xüsusiyyətləri (məsələn, möhkəmlik, elastiklik, sukeçirməzlik, temperatur davamlılığı) dəyişə bilər.
Tarix boyu laklar mebel, taxta əşyalar, musiqi alətləri, rəsm əsərləri və digər əşyaların bəzədilməsində və qorunmasında geniş istifadə olunub. Misal üçün, qədim Çin və Yaponiyada xüsusi lak texnikaları inkişaf etdirilib və bu ölkələrin sənətində mühüm rol oynayıb. Bu sənətin nümunələri bu gün də öz gözəlliyi və davamlılığı ilə heyran edir.
Müasir laklar müxtəlif sahələrdə tətbiq olunur: avtomobil sənayesi, mebel istehsalı, tikinti, gəmiqayırma və s. Onların tərkibindəki maddələrə görə, su əsaslı laklar, akril laklar, nitrosellüloz laklar və s. kimi müxtəlif növləri mövcuddur. Hər bir növün özünəməxsus üstünlükləri və çatışmazlıqları var, buna görə də tətbiq sahəsinə uyğun olaraq seçim edilməlidir.
Beləliklə, "lak" sadəcə parıltı vermək deyil, həm də əşyaları mühafizə etmək üçün istifadə olunan, mürəkkəb kimyəvi tərkibə malik bir materialdır və tarixi, tətbiqi və növləri ilə zəngin bir anlayışdır.