Çin-çin sözü Azərbaycan dilində sifət və zərf kimi işlənir. Əsas mənası "qat-qat", "təbəqə-təbəqə", "lay-lay", "üst-üstə" olmaqdır. Bu söz, əşyaların bir-birinin üstünə, sıx və çoxlu miqdarda yığılmış halını ifadə edir. Sözün təsviri xarakteri onun yaradıcı təsirini artırır. Sadəcə miqdarı deyil, həm də yığılma formasını - qat-qat, sıx və bəzən də qarışıq bir şəkildə yığılmışlığı vurğulayır.
Misal olaraq, "Çin-çin yığılmış odun" ifadəsi odunların çoxluğunu və sıx bir şəkildə yığılmasını göstərir. Odunlar bir-birinin üstünə, sanki bir-birinə yapışmış kimi təsəvvür olunur. Bu təsvirlilik, sözün sadə "çoxlu" sözündən fərqləndirən əsas cəhətlərdən biridir.
İkinci misalda verilən "Taxçalarda xırda mücrülərin üstündən əlvan, çin-çin ipək boğçalar qoyulmuşdu" cümləsində isə, "çin-çin" sözü ipək boğçaların sayının çoxluğunu, onların mücrülərin üstünə qat-qat, üst-üstə, gözəl və əlvan bir şəkildə yığılmasını ifadə edir. Bu misalda, sözün estetik təsiri də ön plana çıxır, oxucuya gözəl bir mənzərə təsəvvür etdirir.
Beləliklə, "çin-çin" sadəcə miqdarı ifadə etməklə kifayətlənməyib, həm də bu miqdarın təşkili formasını, vizual təsirini, hətta bəzən estetik duyğusunu da oxucuya çatdırır. Bu onu digər miqdar bildirən sözlərdən fərqləndirir və dilin ifadə imkanlarını zənginləşdirir.