Laqeydlik, hər şeyə qarşı duyulan dərin maraqsızlıq, etinasızlıq və qayğısızlıq halını ifadə edən bir anlayışdır. Sadəcə, bir işə və ya hadisəyə biganə qalmaqdan daha çox, laqeydlik, daxili bir apatiya və hər hansı bir məsuliyyətdən uzaqlaşma hissini əks etdirir. Bu, passifləşmənin, həyata fəal cəlb olunmağın əvəzinə geri çəkilmənin bir formasıdır.
Laqeydlik, fərqli səviyyələrdə və müxtəlif səbəblərdən ortaya çıxa bilər. Bəzi hallarda, ağır depressiya və ya digər psixoloji xəstəliklərin əlaməti ola bilər. İnsanlar, özünü qoruma mexanizmi olaraq, emosional ağrıdan qaçmaq üçün laqeyd bir mövqe tuta bilərlər. Digər tərəfdən, laqeydlik, həddindən artıq yorğunluq, ümidsizlik və ya həyatdan məmnun olmamanın nəticəsi ola bilər. Bəzən isə, laqeydlik davamlı və uzunmüddətli təsirlərdən, məsələn, sistematik haqsızlıq və ya ədalətsizliyə məruz qalmaqdan sonra inkişaf edə bilər. Bu zaman insan hər hansı bir hərəkətin faydasız olduğuna inanaraq laqeyd olur.
Laqeydlik, yalnız özünə qarşı deyil, ətrafdakılara qarşı da mənfi təsir göstərə bilər. Laqeyd bir şəxs, ətrafındakıların ehtiyaclarına və duyğularına biganə qala bilər, onlarla əlaqələrini zəiflədə bilər və cəmiyyətə mənfi təsir göstərə bilər. Ona görə də, laqeydliyin arxasındakı səbəbləri anlamaq və müalicə etmək çox vacibdir. Bu, psixoloji dəstək, terapevi müalicə və ya həyat tərzinin dəyişdirilməsi kimi müxtəlif üsullar vasitəsilə həyata keçirilə bilər.
Bir sözlə, laqeydlik, sadəcə "maraqsızlıq"dan daha çoxdur; bu, həyata və ətraf aləmə mənfi münasibət, bir növ fəaliyyətsizlik və passivlik vəziyyətidir. Onun səbəblərini və nəticələrini anlamaq, həyat keyfiyyətinin yaxşılaşdırılması üçün çox əhəmiyyətlidir.