Lallaşma, "lallaşmaq" felindən törəmiş bir isimdir. Sadəcə olaraq "lallaşmaq" hərəkətinin nəticəsi və ya halı kimi tərif etmək yetərsiz qalır. Çünki lallaşma, uşaq dilinin təqlidindən daha geniş bir məna spektrinə malikdir.
Əsasən uşaqların ətraf aləmi dərk etmək, böyüklərlə ünsiyyət qurmaq və öz duyğularını ifadə etmək üçün istifadə etdikləri sadələşdirilmiş, qısaldılmış və bəzən səhv tələffüz olunmuş dil forması kimi başa düşülür. Bu, sadəcə səslərin təqlidindən deyil, həm də intonasiya, mimika və jestlərin birləşməsindən ibarətdir. Beləliklə, lallaşma uşaqların dil inkişafının ilk mərhələlərini əks etdirir.
Lakin, lallaşma uşaqlara məxsus bir hadisə deyil. Böyüklər də müxtəlif hallarda, məsələn, yuxulu olduqda, əsəbləşdikdə və ya ehtiraslı olduqda, səslərini və nitqini sadələşdirərək, lallaşmaya bənzər bir dil forması istifadə edə bilərlər. Bu vəziyyətdə lallaşma, nitqin emosional və ya fiziki səbəblərlə pozulmasını əks etdirir.
Ümumi olaraq, lallaşma, nitqin sadələşdirilmiş, təqlidçi və emosional yüklü bir forması kimi izah oluna bilər. Bu forma həm uşaqlarda dil inkişafının bir mərhələsini, həm də böyüklərdə müxtəlif emosional və ya fiziki halların təzahürünü əks etdirir. Lallaşmanın təhlili, həm dilin inkişafı, həm də insanın emosional vəziyyətinin öyrənilməsində mühüm rol oynayır.