Ləbələb (fars. لبالب) zərfi olub, "ağzına qədər dolu", "tamam dolu", "ağız-ağız", "malammal", "ağız-ağıza" mənalarını ifadə edir. Bu söz, fars dilindən Azərbaycan dilinə keçmişdir və əşyanın, qabın və ya hər hansı bir yerin tamamilə dolu olduğunu vurğulayır. "Ləbələb dolu" deyərkən sadəcə "dolu" sözündən daha güclü və təsvirli bir ifadə istifadə edirik. "Ləbələb dolu bir stəkan su", "ləbələb dolu bir səbət alma" kimi cümlələrdə bu sözün ifadə etdiyi doluluğun həddini daha aydın görürük.
Ləbələbin maraqlı tərəfi, onun sadəcə miqdari doluluğu deyil, həm də həmin doluluğun yaradığı təsiri əks etdirməsidir. Məsələn, "ləbələb dolu bir ev" deyəndə, yalnız evin əşyalarla dolu olduğunu deyil, bəlkə də əşyaların çoxluğundan yaranan sıxlığı, darlığı, hətta bir qədər də olsa boğuculuğu da ifadə edirik. Bu baxımdan, "ləbələb" sözü yalnız miqdarı deyil, həm də keyfiyyəti ifadə edir.
Lüğətlərdə verilən mənalarının xaricində, ləbələb sözü bədii ədəbiyyatda daha geniş mənalarda da istifadə edilə bilər. Məsələn, "ləbələb dolu bir ürək" deyəndə, ürəyin sevinc, kədər və ya başqa hisslərlə tamamilə dolduğunu ifadə edə bilərik. Beləliklə, "ləbələb" sözü konkret əşyalardan əlavə, mənəvi və ya abstrakt anlayışları da təsvir etmək üçün istifadə oluna bilər.
Küçə ilə bir gün keçərkən, mat və məəttəl qaldım: bir böyük imarət kəndli... (Bu cümlə qeyri-tamam qalıb və mənası aydın deyil. Ləbələb sözü ilə əlaqələndirmək üçün daha çox məlumat tələb olunur.)