Ləçək-ləçək sifəti, əsasən çiçəklərin ləçəklərinin sıx və bol olması, ləçəklərlə örtülü olması vəziyyətini ifadə edir. Sadəcə "ləçəklərdən ibarət" deyil, daha çox "ləçəklərlə zəngin", "ləçəklərlə dolğun", "ləçəkvari" mənasını verir. Bu sifət, çiçəyin gözəlliyini, zənginliyini və dolu-dolu olmasını vurğulayır. Məsələn, "dəyirman üstü çiçək ləçək-ləçək idi" cümləsində çiçəyin ləçəklərinin bolluğu və gözəlliyi ön plana çıxır.
Lüğətdə verilən misallar kimi, "yarpağı ləçək-ləçək" ifadəsi yarpağın ləçək kimi incə, nazik və çoxlu olması, bəlkə də ləçəkləri xatırladan bir formaya malik olması deməkdir. Bu, sadəcə "yarpağı ləçəklər halında" deyil, daha poetik və təsviri bir ifadədir, yarpağın xüsusiyyətini daha yaxşı əks etdirir.
Maraqlıdır ki, "ləçək-ləçək" sifəti bədii ədəbiyyatda, xüsusilə də təbiətin gözəlliyini təsvir edən şeirlərdə tez-tez rast gəlinir. Onun poetik təsiri, sözün təkrarı vasitəsilə yaradılır və oxucuya vizual bir təəssürat bəxş edir. Misal olaraq, verilən şeir parçasında ("Qardaş bir qız sevibdir; Uzunboy, qarabirçək") "ləçək-ləçək" sifəti istifadə olunmasa da, əsərin ümumi atmosferini və təsvirin canlılığını artırmaq üçün belə bir ifadənin istifadəsi mümkün və münasib olardı.
Ümumiyyətlə, "ləçək-ləçək" sözü sadə bir lüğət mənasından kənara çıxaraq, təsviri və poetik bir ifadə kimi daha çox qiymətləndirilir və ədəbi dilin zənginliyini əks etdirir.