Lələlik kəlməsi, köhnə Azərbaycan dilində, bir uşağa, xüsusilə də yüksək təbəqədən olan bir uşağa, tərbiyə vermək, ona hərtərəfli təhsil və əxlaqi tərbiyə aşılamaq, həmçinin onun həyatının müəyyən bir mərhələsində qayğısına qalmaq mənasını verir. Bu, sadəcə baxıcı olmaqdan daha geniş bir anlayışı əhatə edir. Lələ, uşağın həm müəllim, həm tərbiyəçi, həm də yaxın bir dostu rolunu oynayırdı.
Lələliyin əhatə etdiyi vəzifələrə uşağın təhsilinin təşkili (oxuma-yazma, hesablama, bədii ədəbiyyatın öyrənilməsi və s.), əxlaq tərbiyəsi, davranış qaydalarının öyrədilməsi, fiziki sağlamlığının qorunması, incəsənətə həvəsinin aşılanması və ictimai həyatla tanış edilməsi daxil idi. Yəni lələnin vəzifəsi uşağın yalnız fiziki ehtiyaclarını ödəməkdən ibarət deyildi; o, uşağın hərtərəfli inkişafı üçün çalışırdı. Bu mənada lələlik müasir dövrdəki müəllimlik, tərbiyəçilik, hətta mentorluq anlayışlarını özündə birləşdirirdi.
Nümunədə verilən cümlə ("Allah mənə o qədər ömür versin ki, Qəmər xanımın uşaqlarına lələlik edim") bu sözün həmin dövrdəki əhəmiyyətini və nüfuzunu əyani şəkildə göstərir. Lələlik, ciddi bir məsuliyyət və şərəfli bir vəzifə kimi qəbul edilirdi.
Tarixi mənbələrə əsasən, lələlər adətən yüksək təhsilə, incəsənətə və əxlaqa malik şəxslər olurdular. Onlar uşaqların gələcək həyatlarında əhəmiyyətli rol oynayırdılar və onların formalaşmasında böyük təsir qüvvəsinə malik idilər. Beləliklə, “lələlik” sözü sadəcə bir peşə adı deyil, həm də bir dövrün sosial və mədəni strukturunu əks etdirən maraqlı bir tarixi termindir.