Lif (ər. ليف - layf) sözü, pambıq və ya baraman kimi bitkilərin incə, uzun və nazik tellərindən, yəni lifli quruluşundan əmələ gəlmiş təbii lifləri ifadə edir. Bu liflər bitkinin toxumalarının xaricində və ya daxilində yerləşə bilər. Məsələn, pambıq lifi bitkinin toxumlarının ətrafında, baraman lifi isə bitkinin gövdəsində yerləşir.
Liflər, insanlıq tarixi boyu müxtəlif məqsədlər üçün istifadə olunmuşdur. Ən önəmli istifadəsi, şübhəsiz ki, parça istehsalıdır. Pambıq lifindən hazırlanan parça, min illərdir geyim, ev tekstili və digər məişət əşyalarının istehsalında əsas material olaraq qalır. Baraman lifi isə daha çox ip, kətan və xalçaçılıqda tətbiq olunur. Bu liflər, təkcə parça istehsalında deyil, həmçinin müxtəlif sənaye sahələrində, məsələn, kağız istehsalında, izolyasiya materiallarının hazırlanmasında və s. geniş istifadə olunur.
Liflərin fiziki və kimyəvi xüsusiyyətləri müxtəlifdir və bu, bitkinin növündən və becərilmə şəraitindən asılıdır. Məsələn, pambıq lifinin uzunluğu, möhkəmliyi və rəngi pambıq növündən asılı olaraq dəyişir. Liflərin uzunluğu, qalınlığı, elastikliyi və möhkəmliyi parça keyfiyyətinə birbaşa təsir göstərir. Bundan əlavə, liflərin rəngi, parıltısı və toxuması da parçanın görünüşünü və hissini təyin edir.
Müasir dövrdə, təbii liflərlə yanaşı, sintetik liflər də geniş istifadə olunur. Lakin, təbii liflərin bəzi üstünlükləri, məsələn, bioloji parçalanma qabiliyyəti, onları davamlılıq baxımından əhəmiyyətli edir. Təbii liflərin ekologiyaya mənfi təsiri minimaldır, ətraf mühit üçün daha dost canlısıdırlar.