Lirizm [yun.] İncəsənət əsərinin özündə daşıdığı duyğu və hisslərin ifadə gücünün təzahürüdür. Sadəcə emosionallıqdan daha çox, lirizm, əsərin özünəməxsus bir ruhani aləmini, müəllifin daxili dünyasının əksini, həssaslıq və incəliyi əks etdirən bir bədii ünsürdür. Bu, dinləyici və ya oxucuda müəyyən bir duyğu və ya əhval-ruhiyyə yaratmaq məqsədilə istifadə olunan ədəbi və ya musiqi üslubunun bir təzahürüdür.
Lirizmin əsas xüsusiyyətləri arasında subyektivlik, səmimiyyət, həssaslıq, şəxsi təcrübələrin əks olunması və duyğuların intensiv ifadəsi yer alır. Lirik əsərlərdə müəllif özünü birbaşa ifadə edir, oxucuya öz dünyagörüşünü, hislərini və təcrübələrini bölüşür. Bu bölüşmədə istifadə olunan dil adətən obrazlı, metaforik, musiqili və ritmik olur. Lirizm yalnız şeir və mahnılarda deyil, prozada, rəsmlərdə, musiqidə və digər incəsənət növlərində də özünü göstərə bilir.
Üzeyir bəyin musiqisindəki lirizm, onun əsərlərinin daxili dünyasının zənginliyini, musiqinin hər notunda ifadə olunan dərin duyğuları, və incə məna çalarlarını ortaya qoyur. Onun əsərlərindəki lirizm sadəcə musiqi notlarının bir araya gəlməsi deyil, həm də Azərbaycan xalqının ruhunun, tarixinin və mədəniyyətinin musiqi vasitəsilə ifadəsidir. Bu, dinləyicinin ürəyinə yol taparaq, dərin hisslərə səbəb olan bir bədii dildir.
Nəticədə, lirizm bir incəsənət əsərinin emosional gücünü, dərinliyini və təsirini müəyyən edən əsas elementlərdən biridir. O, əsərin ruhunu ifadə edən, oxucu və ya dinləyici ilə əlaqə qurmağa imkan verən unikal bir bədii vasitədir.