Lökdodaqlıq, dodaqların qalın və ətli, həmçinin bir qədər aşağıya doğru sallanmış formada olması halıdır. Bu termin, dodaqların görünüş xüsusiyyətlərini ifadə edərək, onların həcmli və dolğunluğunu vurğulayır. Sözün özü də "lök" – geniş, iri, ətli mənasını daşıyan sözündən əmələ gəlmişdir. Beləliklə, "lökdodaqlıq" sadəcə dodaqların qalınlığını deyil, eyni zamanda onların toxumasının xüsusiyyətini, ətli və dolğun görünüşünü də ifadə edir.
Sinonimləri olan "sallaqdodaqlıq" və "qalındodaqlıq" sözləri ilə müqayisədə "lökdodaqlıq" daha çox dodaqların formasına və toxumasına diqqət çəkir. "Sallaqdodaqlıq" dodaqların aşağıya doğru sallanmasını ön plana çəksə də, "lökdodaqlıq" bu sallanmanın qalın və ətli bir toxuma ilə əlaqədar olduğunu vurğulayır. "Qalındodaqlıq" isə yalnız dodaqların ölçüsünə diqqət yetirir.
Lökdodaqlığın estetik qiymətləndirilməsi subyektivdir və müxtəlif mədəniyyətlərdə fərqli qəbul edilə bilər. Bəzi mədəniyyətlərdə lök dodaqlar gözəllik əlaməti sayılsa da, digərlərində bu cür dodaqlar daha az arzuolunan hesab edilə bilər. Ancaq ümumilikdə, "lökdodaqlıq" termini neytral bir termindir və dodaqların morfoloji xüsusiyyətlərini obyektiv şəkildə təsvir edir.
Ədəbiyyatda və incəsənətdə lök dodaqlar tez-tez cazibədarlıq, duyğuluq və ya hətta cinsi cəlbediciliyin simvolu kimi təsvir olunur. Lakin bu, mədəni və fərdi baxışlardan asılı olaraq dəyişə bilər. Beləliklə, "lökdodaqlıq" termini sadə bir anatomik təsvirdən daha çox, mədəni və estetik kontekstə malik bir söz kimi də qəbul edilə bilər.