Lövhə sözü ərəb mənşəli olub, əslində "yazı taxtası" mənasını verir. Bu, sadəcə qara rəngli və üzəri tabaşirlə yazıla bilən bir taxta deyil, əsrlər boyu bilik və təhsilin simvolu olaraq mövcud olmuş bir obyektdir. Tarix boyu müxtəlif materiallardan hazırlanmış lövhələr – gildən, taxtadan, daşdan – istifadə edilmişdir. Qədim dövrlərdə lövhələrə yazılar oyulurdusa da, sonralar, xüsusilə təhsildə istifadə edilən lövhələr, silinə bilən səthlərlə təchiz olunmağa başladı.
Müasir mənada lövhə dedikdə, əksər hallarda sinif otaqlarında istifadə olunan, üzəri xüsusi təbaşirlərlə yazıla bilən və sonradan silinə bilən qara və ya ağ rəngli taxta səth nəzərdə tutulur. Bununla belə, lövhə termini daha geniş mənada, müxtəlif məlumatların (məsələn, elan, cədvəl, xəritə) yazıldığı və ya yerləşdirildiyi hər hansı bir səthi də ifadə edə bilər. Məsələn, bir binanın divarında asılmış reklam lövhəsi də "lövhə" adlandırıla bilər.
Lövhənin təhsildəki rolu danılmazdır. Müəllimin tədris etdiyi materialları vizual şəkildə təqdim etməklə, şagirdlərin başa düşməsini və qavramasını asanlaşdırır. Lövhənin köməyi ilə həm sadə riyazi əməliyyatlar, həm də mürəkkəb elmi konsepsiyalar izah edilə, şagirdlərin diqqəti cəlb edilə bilər. Həmçinin, müəllim lövhədə şagirdlərin iştirakını təmin edərək, onların fəal iştirakını stimullaşdıra bilər.
Beləliklə, lövhə sadə bir yazı taxtasından daha çoxdur. O, tarixin, təhsilin, biliyin və ünsiyyətin simvolu olan, çoxfunksiyalı və əhəmiyyətli bir vasitədir.