Asılmış (xörək): Azərbaycan mətbəxinin zənginliyini əks etdirən "asılmış" sözü, əsasən, bişmə prosesində odun üstündə və ya ocağın üstündə asılmış vəziyyətdə hazırlanan xörəklər üçün işlədilir. Bu üsul, xörəyin hər tərəfinin bərabər dərəcədə isinməsini, ətirinin və dadının daha yaxşı qorunmasını təmin edir.
Ənənəvi Azərbaycan mətbəxində, xüsusilə də kənd yerlərində, qazanlarda və ya xüsusi hazırlanmış qurğularda ət, quş əti və ya tərəvəz "asılmış" vəziyyətdə bişirilirdi. Bu üsul, xörəyə xüsusi bir dad və aroma verirdi. Atəşin qızğınlığına, xörəyin növünə və bişmə müddətinə görə, "asılmış" xörəyin dadı və toxuması dəyişə bilirdi. Mütəxəssislər əmindirlər ki, bu üsulla hazırlanan xörəklər daha şirəli və ətirli olur.
"Asılmış" sözünün istifadəsi yalnız bişirmə üsulunu deyil, həm də hazırlanan yeməyin xüsusiyyətini də ifadə edir. O, sadəcə olaraq odun üstündə bişirilən hər hansı bir yeməyi deyil, daha çox təbii və ənənəvi bişirmə üsuluna əsaslanan xüsusi bir yemək növünü ifadə edir. Bu üsulun müasir mətbəxdə də tətbiqi mümkündür və yeməklərə özünəməxsus bir dad və görünüş bəxş edir. Beləliklə, "asılmış" sözü, yalnız bir bişirmə texnikasını deyil, Azərbaycan mətbəxinin tarixi və mədəni irsinin bir hissəsini də əks etdirir.
Qeyd etmək lazımdır ki, "asılmış" sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq bəzi fərqlərlə də işlənə bilər. Məsələn, bəzi bölgələrdə "asılmış" sözü, odun üstündə qaynar yağda qovrulmuş yeməklər üçün də istifadə edilə bilər. Ancaq əsas məna, yeməyin odun üstündə asılmış vəziyyətdə bişirilməsidir.