Lüt sözü Azərbaycan dilində həm sifət, həm də zərf kimi işlənir və "tamamilə, lümlüt" mənasını verir. Bu, sadəcə olaraq "çox" və ya "tamamilə" deməkdən daha çox şey ifadə edir. Lüt, bir şeyin tamlığından, dolğunluğundan, əksiksizliyindən bəhs edir. Həm miqdar, həm də keyfiyyət baxımından tamlığı, mükəmməlliyi ifadə edən bir təsvirdir.
Sifət kimi istifadə olunarkən, lüt bir şeyin tam, əksiksiz, çatışmazlığı olmayan halını bildirir. Məsələn, "lüt səadət" desək, bu, tam, qüsursuz, sonsuz bir xoşbəxtlik vəziyyətini ifadə edər. "Lüt zənginlik" isə hər cür ehtiyaca cavab verən, bol və əksiksiz bir var-dövləti bildirir. Yəni sadəcə "çox zənginlik" deyil, hər cür mənada tam və mükəmməl bir zənginlikdir.
Zərf kimi istifadə olunarkən isə lüt, hərəkətin, vəziyyətin və ya keyfiyyətin tamlığı, dolğunluğu, tam şəkildə baş verməsini ifadə edir. Məsələn, "o lüt sədaqətlə çalışdı" cümləsində "lüt" sözü, çalışmanın tam sədaqətlə, şübhəsiz və hər cür çətinliyə baxmayaraq yerinə yetirilməsini vurğulayır. Bu, sadəcə "sədaqətlə çalışdı" ifadəsindən daha güclü və daha ifadəlidir.
Lüt sözü, köhnə Azərbaycan dilinin zəngin leksikasından götürülmüş, təsirli və poetik bir ifadədir. Müasir Azərbaycan dilində də ədəbiyyatda, xüsusilə də şeir və nəsrdə öz təsirliliyini qoruyub saxlayır. Onun "lümlüt" sinonimi, sözün mənasına daha çox vurğu əlavə edərək, tam və mütləq bir vəziyyəti daha da qabarıq şəkildə təsvir edir.