Lütfkar (ər. lütf və fars. …kar) – Mərhəmətli, xeyirxah, ətrafındakılara qarşı həlim və nəzakətli olan, yaxşılıq etməkdən zövq alan, insanlara qarşı xüsusi diqqət və qayğı göstərən şəxs. Lütfkarlıq, sadəcə olaraq maddi kömək göstərmək deyil, həm də təsəlli vermək, dinləmək, başa düşmək və dəstək olmaq kimi nəzərəçarpmayan, lakin son dərəcə vacib olan davranışları da özündə əks etdirir.
Lütfkar insan öz ətrafındakılara qeyri-şərtli sevgi və hörmət bəsləyir. Onun davranışlarında təkəbbür və özünü üstün tutmaq yox, əksinə, təvazökarlıq və başqalarının ehtiyaclarını nəzərə almaq üstünlük təşkil edir. Lütfkarlıq, insani münasibətlərdə vacib olan əsas xüsusiyyətlərdən biridir və cəmiyyətin sağlam inkişafına müsbət təsir göstərir. Belə insanlar ətrafdakılar üçün ilham mənbəyi olmaqla yanaşı, xoşbəxtlik və rahatlıq gətirirlər.
Lüğətin sadəcə "mərhəmətli" və "xeyirxah" tərifləri lütfkarlığın bütün incəliklərini əks etdirmir. Lütfkar bir insanın davranışlarında səmimiyyət, istiqamətlilik, nəzakət və dərin bir insaniyyət hissi duyulur. O, başqalarının hislərini dərk edir və onlara özünü rahat və dəyərli hiss etdirir. Lütfkarlıq bir hədiyyədir, bir qabiliyyətdir və həmçinin inkişaf etdirilə bilən bir xüsusiyyətdir.
Tarix boyu müxtəlif mədəniyyətlərdə lütfkarlığa yüksək dəyər verilmişdir. Dinlərdə, ədəbiyyatda və incəsənətdə lütfkar insan obrazı həmişə ideal kimi təsvir olunmuşdur. Bu gün də lütfkar insanların cəmiyyət üçün nə qədər vacib olduğunu unutmamaq lazımdır.