Mabəd sözü ərəb mənşəli olub, qədim dövrlərdə "ard", "dal", "davam" mənalarında işlənmişdir. Müasir Azərbaycan dilində istifadəsinə baxmayaraq, əsasən poetik və ya məcazi mənalarda rast gəlinir. "Mabəd" sözü, sadəcə ardıcıllıq və davam etmə mənasını verməkdən daha çox, bir hadisənin, hissin və ya vəziyyətin uzadılması, genişləndirilməsi, davamlılığının vurğulanması üçün işlədilir.
Misal olaraq, "Bir gecəlik söhbətin min gecə mabədi var" deyimi, qısa müddətli bir hadisənin insan yaddaşında və təsirində uzun müddət ərzində davam etməsini, onun əks-sədası və təsiri haqqında danışır. Söhbətin özü qısa olsa da, onun yaradığı təəssürat, duyğu və xatirələr uzun illər ərzində insanın şüurunda yaşayır. Bu mənada "mabəd", qısa müddətli hadisənin uzun müddətli təsirinə aid olan geniş zaman kəsiyini ifadə edir.
Mehdi bəyin "Cümə axşamı bugünkü kefin mabədi bizdədir" ifadəsində isə "mabəd" sözü, xüsusilə həmin günün yaranmış əhval-ruhiyyəsinin, kefinin davamlılığını və təkrarlanmasını bildirir. Yəni, o gün yaşanmış xoş əhval-ruhiyyənin davamı və yeni təzahürləri onlarda olacaqdır. Burada "mabəd", xoş əhval-ruhiyyənin, kefin məkanı və ya davamlılığının simvolu kimi istifadə olunmuşdur.
Beləliklə, "mabəd" sözünün müasir istifadəsi, əsl leksik mənasından (ard, dal, davam) daha geniş, məcazi və poetik bir mənaya malikdir. O, bir hadisənin, hissin və ya vəziyyətin uzun müddətli təsirini, davamlılığını və əks-sədasını ifadə etmək üçün istifadə olunur. Sözün bu şəkildə istifadəsi onu fikir və duyğuların zənginliyinə işarə edən poetik bir vasitəyə çevirir.