Malpərəst sözü farsca "mal" (var-dövlət, əmlak) və "pərəst" (pərəstiş edən, aşiq olan) sözlərinin birləşməsindən əmələ gəlmişdir. Lüğətlərdə sadəcə "var-dövlətə, pula, vara həris olan, onlara pərəstiş edən; malcanlı" kimi təriflənsə də, bu, sözün gerçək mənasını tam əhatə etmir. Malpərəstlik sadəcə hərislikdən daha çoxdur; bu, həyatın bütün mənasını maddi sərvətin toplanmasına bağlayan, hətta onu özünə məqsəd seçən bir ideoloji yanaşmadır.
Malpərəst insan pulu və var-dövləti yalnız bir vasitə yox, həyatının mərkəzi, hətta ibadət obyekti kimi görür. Onun üçün əxlaqi dəyərlər, insan münasibətləri, hətta ailə və dostluq belə, mal-dövlət qazanma yolunda maneə kimi görünür. Malpərəst insan həmişə daha çox istəyir, əldə etdikləri ilə kifayətlənmir və daim daha böyük sərvətə can atır. Bu hərislik onu ətrafdakılardan təcrid edir, əlaqələrini zəiflədir və hətta onlara zərər verə bilər.
Malpərəstlik yalnız fərdi bir xüsusiyyət deyil, həm də sosial bir fenomendir. Cəmiyyətdəki iqtisadi bərabərsizliyin artması, materialist dəyərlərin önə çəkilməsi malpərəstliyin yayılmasına səbəb olur. Tarix boyu bir çox siyasi və iqtisadi sistemlər malpərəst düşüncə tərzinə əsaslanıb və bu, cəmiyyətlərdə böyük problemlərə gətirib çıxarıb.
Maraqlı bir tərəfi də odur ki, malpərəstlik həm də paradoksal bir hal yaradır. Malpərəst insan sərvətə sahib olmaq üçün çox çalışır, lakin bu sərvətə sahib olduqdan sonra da xoşbəxtliyini tapmır. Çünki onun həyatının mənası yalnız mal-dövlətə yönəlib, əsl sevinc, dostluq və sevgi kimi duyğuları isə unudulub. Beləliklə, malpərəst insan sonsuz bir dövrədə qalır: daha çox istəmək, daha çox çalışmaq və əsla kifayət etməmək.