Maneçilik sözü, Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində "maneə" sözünün sinonimi kimi verilsə də, daha dərin bir təhlilə ehtiyac duyur. Sadəcə bir maneə olmaqdan daha çox, maneçilik müəyyən bir hədəfə çatmaqda qarşıya çıxan, prosesi ləngidən və ya tamamilə dayandıran, həm də müxtəlif səviyyələrdə təzahür edə bilən bir çətinlik, əngəldir.
Maneçilik fiziki ola bilər: yol kəsən bir ağac, çətin keçilən bir ərazi, texniki nasazlıqlar kimi. Lakin daha çox hallarda maneçilik məcburiyyətlər, qadağalar, qanunlar, ictimai normalar, maliyyə məhdudiyyətləri, rəqabət, şəxsi qabiliyyətsizliklər və ya psixoloji əngəllər kimi abstrakt, görünməz amillərdən ibarət olur.
Misal olaraq, Rüstəmin Qəhrəmanın öz yolunu tapmasına inanması, başqa maneçiliklərin olmaması şərti ilə, burada maneçiliyin mövcud olma ehtimalını göstərir, amma hələlik onun konkret təbiətindən bəhs edilmir. Maneçilik qarşısına çıxan bir divar kimi birbaşa olmaya da bilər; bu, bir sıra kiçik əngəllərin toplamı, gizli təzyiqlər, müəyyən qərarları qəbul etməkdə çətinlik çəkmə kimi fərqli formalarda özünü göstərə bilər.
Beləliklə, maneçiliyi sadəcə "maneə" kimi təsnif etmək onu tam əhatə etmir. Maneçilik, bir hədəfə çatmaq yolunda qarşılaşılan hər növ çətinlik, əngəl və əngəlin ümumiləşdirilmiş bir ifadəsidir. Bu, öz həcmi, təsiri və mənşəyi ilə fərqlənən müxtəlif amillərin kompleks bir qarışığı ola bilər.