Mazı sözü Azərbaycan dilində əsasən bəzi ağacların budaq və gövdələrində həşəratların, xüsusilə də bitkimizi əmən müxtəlif növ ağac bitlərinin, yumurtalarından əmələ gələn ipək kimi nazik, pambıqvari, yumru və ya uzunsov formada bir örtük, qabıq və ya fır kimi təsvir edilir. Bu "fır" adətən ağ, boz və ya qəhvəyi rəngdə olur və müxtəlif ölçülərdə ola bilər. Mazı ağacın özünə ziyan vurur, hətta bəzi hallarda onun qurumasına səbəb ola bilər.
Mazının əmələ gəlməsi prosesi həşəratların yumurtalarını qorumaq üçün bir növ qoruyucu mexanizmdir. Yumurtalar bu qoruyucu örtük altında yırtıcılardan, əlverişsiz hava şəraitindən və digər təhlükələrdən qorunur. Mazının tərkibi həşəratın növündən asılı olaraq dəyişir, lakin əsasən həşəratın ifraz etdiyi yapışqan maddə, ipək kimi liflər və yumurtaların özlərindən ibarətdir.
Ədəbiyyatda mazı bəzən poetik təsvirlərdə, simvolik mənalarda da istifadə olunur. Məsələn, həyatın çətinlikləri, əzabları və ya gizli qorxular kimi abstrakt anlayışları təmsil edə bilər. Sözün bu mənada istifadəsi məcazi məna daşıyır və əsərin ümumi kontekstindən asılıdır. Verilən nümunədəki "Ağacda var mazılar; Könlüm səni arzular; Əyil, üzündən öpüm; Qoy" misrasında, mazı ehtimal ki, sevgili ilə görüşün çətinliyini, maneələrini simvolizə edə bilər.
Qısacası, mazı həm bir entomoloji termin, həm də ədəbiyyatda istifadə oluna bilən, simvolik məna daşıyan bir söz olaraq, Azərbaycan dilinin zəngin leksikasının bir hissəsidir. Onun həqiqi mənasının tam başa düşülməsi kontekstdən asılıdır.