Mexanika [yun. mechanike – alət] Fizikanın fundamental bölmələrindən biri olub, cisimlərin hərəkətinin və qüvvələrin təsiri altında bu hərəkətin dəyişməsinin ümumi qanunlarını öyrənir. Sadəcə olaraq, mexanika cisimlərin necə hərəkət etdiyini və nəyə görə belə hərəkət etdiyini araşdırır. Bu araşdırma, cisimlərin sürətlənməsi, yavaşlaması, fırlanması və ya sabit qalması kimi amilləri əhatə edir.
Mexanikanın əsasını qoymuş böyük alimlər arasında Arximed, Qalileo Qaliley, İsaak Nyuton və Albert Eynşteyn kimi nəhənglər yer alır. Onların kəşfləri və nəzəriyyələri müasir mexanikanın inkişafında mühüm rol oynamışdır. Mexanika müxtəlif alt sahələrə bölünür və hər bir alt sahə fərqli hərəkət növlərini və onlara təsir edən qüvvələri öyrənir.
Klassik mexanika, böyük sürətlərdə (işığın sürətindən çox yavaş) və böyük ölçülü cisimlərin hərəkətini təsvir edir. Nyutonun hərəkət qanunlarına əsaslanır və gündəlik həyatımızdakı çoxlu hadisələri başa düşməyimiz üçün vacibdir. Məsələn, bir topun atılması, avtomobilin hərəkəti, bir körpünün yük altında davamlılığı və s. klassik mexanika ilə təsvir edilə bilər.
Klassik mexanikanın məhdudiyyətlərini aşmaq üçün, yüksək sürətlərdə hərəkəti öyrənən relyativist mexanika və çox kiçik ölçülü cisimlərin (atom və molekulların) hərəkətini araşdıran kvant mexanikası inkişaf etdirilmişdir. Bu iki sahə klassik mexanikadan fərqli qanunlara əsaslanır və kainatın daha dərin başa düşülməsi üçün zəruridir.
Mexanikanın praktik əhəmiyyəti böyükdür. Mühəndislik, aviasiya, kosmonavtika, avtomobil sənayesi, tikinti və digər bir çox sahələrdə mexanikanın prinsiplərindən istifadə edilir. Yeni texnologiyaların yaradılması və mövcud texnologiyaların təkmilləşdirilməsi mexanika biliklərinə əsaslanır. Yəni, yunanişcə "alət" mənasını daşıyan "mechanike" sözünün əsl mahiyyəti, kainatı anlamaq və onu dəyişdirmək üçün istifadə etdiyimiz alətlərin, maşınların və sistemlərin əsasını təşkil edən elm sahəsini ifadə edir.