Məclis sözü ərəb mənşəli olub, bir araya gəlmiş insanların bir məsələni müzakirə etmək, qərar qəbul etmək və ya müəyyən bir məqsədi həyata keçirmək üçün toplaşdığı yığıncağı, görüşü, iclası bildirir. Yalnız söhbət məqsədi ilə yığılan qeyri-rəsmi bir araya gəlmədən fərqli olaraq, məclislər adətən öncədən planlaşdırılır və müəyyən bir gündəmə, qaydalar cədvəlinə və iştirakçıların seçilməsinə malik olur.
Tarix boyu məclislərin müxtəlif formaları mövcud olub. Qədim dövrlərdən başlayaraq, qəbilə başçıları, hökmdarlar və ya dini liderlər öz xalqı ilə müzakirələr aparmaq, qərarlar qəbul etmək və ya əmrlər vermək üçün məclislər keçirirdilər. Bu məclislər, həmçinin, ədalət mühakiməsi, qanun qəbulu və ya mühüm məsələlərin həllində mühüm rol oynayırdı.
Müasir dövrdə isə məclislər hökumət strukturlarının, siyasi partiyaların, elmi təşkilatların, biznes qurumlarının və s. fəaliyyətində mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Parlamentlər, hökumət iclasları, şura iclasları, səhmdarlar yığıncaqları, elmi konfranslar və digər rəsmi və ya qeyri-rəsmi görüşlər məclis anlayışının müasir təzahürləridir. Hər bir məclisin özünəməxsus qaydaları, gündəmi və qərar qəbul etmə mexanizmi vardır.
Məclis sözü, eləcə də, məcazi mənada da işlədilə bilər. Məsələn, “şairlərin məclisi”, “musiqiçilərin məclisi” kimi ifadələr müəyyən bir sahədə çalışan insanların bir araya gəlməsini ifadə edir. Bu isə, sözün mənasının genişliyinə və müxtəlif kontekstlərdə istifadəsinə işarədir.
Nəticə olaraq, məclis sadəcə bir yığıncaq deyil, əslində bir araya gəlmiş insanların birgə fəaliyyəti, qərar qəbulu və ictimai həyatın təşkilində əhəmiyyətli rol oynayan bir sosial fenomendir.