Şura: (ər. شورة - şûrâ) İzahlı lüğətlərdə əsasən “hər hansı bir məsələni, işi və s. müzakirə etmək, məsləhətləşmək üçün bir yerə yığışma; müşavirə, məclis” kimi tərif olunur. Lakin bu tərif sözün zəngin mənasını tam əhatə etmir. Şura, sadə bir yığıncaqdan çox, kollektiv qərarvermə prosesi, müxtəlif fikirlərin müzakirəsi və birgə həll yolunun axtarışıdır. Ərəb dilindəki kökü olan “şəvərə” (شور) felindən törəmişdir və “məsləhətləşmək, məşvərət etmək, fikir söyləmək” mənalarını özündə birləşdirir.
Şuranın tərkibi müxtəlif ola bilər: ailə üzvlərindən ibarət kiçik bir məclisdən tutmuş, dövlət səviyyəsində qərarlar qəbul edən geniş tərkibli quruma qədər. Məsələn, “ailə şurası”, “icma şurası”, “dövlət şurası” kimi ifadələr fərqli miqyaslı şuraların olduğunu göstərir. Hər bir şuranın özünəməxsus qaydaları, qərar qəbul etmə mexanizmi və səlahiyyətləri vardır.
Şura anlayışı İslam dinində mühüm yer tutur. Quran ayələrində və Peyğəmbər hədislərində şuranın əhəmiyyəti vurğulanır. İslamda vacib qərarların qəbulunda şuranın nəzərə alınması vacib hesab olunur. Bu, kollektiv ədalətin təmin edilməsi və hər kəsin fikrinin qiymətləndirilməsi baxımından mühümdür.
Müasir dövrdə də “şura” termini siyasi və ictimai həyatda geniş istifadə olunur. Müxtəlif təşkilatların, siyasi partiyaların və s. qərar qəbul edən orqanları “şura” adlanır. Bu, demokratik qərarvermə prosesinə işarə edir və kollektiv zəkanın əhəmiyyətini vurğulayır. Məsələn, “şura üzvü”, “şuranın iclası”, “şura qərarı” kimi ifadələr şuranın fəaliyyətinə aiddir.
Yekun olaraq, “şura” sadəcə bir yığıncaq deyil, kollektiv müzakirə və qərarvermə prosesinin özünü ifadə edən, tarixi köklərə və zəngin mənaya malik bir termindir. Onun mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişsə də, əsas mahiyyəti birgə düşünmə, mübadilə və razılığa gəlmə prinsiplərini özündə ehtiva edir.