Məhəccər (ər. محجر - məhcar) sözü Azərbaycan dilində əsasən iki əsas mənada işlənir. Birinci mənası, ən çox yayılmışı, yüksəklikdən düşmədən qorunmaq üçün balkon, eyvan, pilləkən və ya körpünün kənarına çəkilən qoruyucu maneədir. Bu maneə müxtəlif materiallardan, əsasən də dəmir və ya ağacdan hazırlana bilər və barmaqlıq, şəbəkə və ya digər oxşar konstruksiya formasında ola bilər. Beləliklə, "dəmir məhəccər" ifadəsi də məhz bu mənanı ifadə edir. Mühəndislik terminologiyasında bu elementin dəqiq təsviri və texniki xüsusiyyətləri mövcuddur.
İkinci mənası isə daha az işlənsə də, lüğətlərdə qeyd olunmuşdur və “sürahi” mənasını ifadə edir. Bu mənada məhəccərin əsasən su saxlamaq üçün hazırlanmış bir qab olduğunu düşünmək olar. Ancaq bu mənanın müasir Azərbaycan dilində geniş yayılmadığını və əsasən köhnə mənbələrdə rast gəlindiyini qeyd etmək vacibdir. Bu mənanın ədəbiyyatda istifadəsinə daha az rast gəlinir və daha çox tarixi və ya dialektoloji mətnlərdə qarşıya çıxır. Sözün bu mənasının nadir olması onun köhnə fars dilindən gələn tarixi təsirin qalıqları ola bilər.
Ümumi olaraq, "məhəccər" sözünün həm memarlıqda, həm də gündəlik həyatda (əvvəlki mənada) istifadəsi fərqli kontekstlərdə müxtəlif nüanslar əks etdirir. Məsələn, "balkonun məhəccəri paslanmışdır" cümləsində söz qoruyucu maneəni, "köhnə evdə su məhəccəri var idi" cümləsində isə köhnə bir su qabını ifadə edir. Sözün hansı mənada işləndiyini müəyyənləşdirmək cümlənin kontekstindən asılıdır.