Məməcikli sifəti, əsasən "məməcik" sözünün üçüncü mənasından törəmiş olub, bir şeyin məməcikə bənzər çıxıntıları, yəni kiçik, yuvarlaq və qabarıq hissələri olması deməkdir. Bu çıxıntılar müxtəlif formalarda və ölçülərdə ola bilər. Məmcikli obyekt, səth və ya quruluş həmin çıxıntıların sayından və onların düzülüşündən asılı olaraq müxtəlif görünüşə malik ola bilər.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "məməcik" sözünün kökü türk dillərində geniş yayılmış "məmə" sözündəndir. "Məmə" süd verən məməni ifadə edir. "-cik" isə kiçikləyici şəkilçi olub, "məməcik" sözünə "kiçik məmə" mənasını verir. Beləliklə, "məməcikli" sifəti "kiçik, yuvarlaq çıxıntılarla örtülü" mənasını daha geniş şəkildə ifadə edir. Bu çıxıntılar yalnız məməyə bənzəməməli, həm də başqa formalarda ola bilər; məsələn, dənəvər, noxudundan, və ya daha mürəkkəb bir formalı ola bilər.
Misal üçün, "məməcikli səth" desək, bu səthin kiçik, yuvarlaq çıxıntıları ilə örtülmüş olduğunu ifadə edər. "Məməcikli qaya" deyərkən, qayanın səthinin məməciklərə bənzər qabarıq hissələri olduğu başa düşülür. "Məməcikli toxuma" ifadəsi isə toxumanın xarakterik məməcik formalı strukturlar ilə fərqləndiyini bildirir. Burada "məməcikli" sifətinin işlənməsi konkret obyektin struktur xüsusiyyətlərini daha dəqiq təsvir etməyə imkan verir.
Ümumiləşdirərək deyə bilərik ki, "məməcikli" sifəti müxtəlif sahələrdə, o cümlədən geologiya, biologiya, tibb və texnologiya kimi sahələrdə obyektlərin səth strukturunu təsvir etmək üçün istifadə oluna bilər və həmin obyektin səthinin xarakterik qabarıq hissələrə malik olduğunu göstərir.