Mənzil (ər. منزل – mənzil) sözü ərəb mənşəlidir və əsasən yaşayış məkanı, ev, ev hissəsi kimi mənalarda işlənir. Azərbaycan dilindəki istifadəsi isə daha çox müasir şəhər kontekstindəki çoxmərtəbəli binaların ayrı-ayrı yaşayış vahidlərini ifadə etmək üçündür. Lüğətlərdə verilən “yaşayış evinin bir neçə otaqdan, mətbəxdən və s.-dən ibarət olan hissəsi” tərifi qismən doğru olsa da, tam əhatəli deyil.
Mənzil sözü həm də bir bina və ya kompleks daxilində olan konkret bir yaşayış vahidini (məsələn, "5-ci mərtəbə, 12 nömrəli mənzil") göstərmək üçün işlədilir. Bu baxımdan, “otaq” və ya “ev” sözlərindən fərqlənir. “Otaq” mənzilin tərkib hissəsini, “ev” isə ümumi bir anlayışı ifadə edir. Məsələn, “iki otaqlı mənzil” deyərkən, mənzilin tərkibindəki otaqların sayından danışırıq. “Ev” isə daha geniş bir anlayışdır və bağ evi, bağ evi, kənd evi kimi müxtəlif formalarda ola bilər, yalnız mənzildən deyil, digər yaşayış tiplərindən də ibarət ola bilər.
Mənzil sözünün işlənməsinə dair nümunələr:
- Yeni mənzilə köçdük.
- Kirayə mənzil axtarır.
- Onun mənzili şəhərin mərkəzində yerləşir.
- Mənzilin geniş və işıqlı otaqları var.
- Mənzili tam təmir etdirdilər.
Beləliklə, “mənzil” sözü konkret, müəyyən edilmiş yaşayış sahəsi, ümumiyyətlə çoxmərtəbəli binalarda yerləşən və müstəqil yaşayış üçün nəzərdə tutulmuş ayrı-ayrı vahid deməkdir. Bu vahidin ölçüləri, otaq sayı və təchizatı fərqli ola bilər, lakin əsas funksiyası insanların yaşayış təminatını təmin etməkdir.