Məstedicilik (ər. مست + -ici-lik): İs. Məstedici maddələrin (spirtli içkilər, narkotiklər, dərmanlar və s.) təsir göstərməsi, insanı sərxoş etməsi, huşunu itirməsinə, hərəkət və düşüncə qabiliyyətini pozmasına səbəb olan xassə və ya təsir. Bu, sadəcə sərxoşluq halını deyil, həm də bu hala gətirib çıxaran maddələrin orqanizmə təsir mexanizmini əhatə edir. Məstediciliyin dərəcəsi maddənin növündən, miqdarından, qəbul edilmə üsulundan və fərdin fizioloji xüsusiyyətlərindən asılıdır.
Məstedicilik, həm fiziki, həm də psixoloji təsirləri özündə birləşdirir. Fiziki təsirlərə ürək döyüntüsünün sürətlənməsi, qan təzyiqinin dəyişməsi, koordinasiya pozğunluğu, həzm sistemində problemlər və s. daxildir. Psixoloji təsirlər isə əhval-ruhiyyənin dəyişməsi, hallüsinasiyalar, qarışıqlıq, aqressivlik, depresssiya və s. ola bilər. Bu təsirlərin şiddəti və növü, məstedici maddənin növündən və fərdin fərdi xüsusiyyətlərindən asılı olaraq geniş miqyasda dəyişə bilər.
Məstediciliyin sosial aspektləri də olduqca əhəmiyyətlidir. Məstedici maddələrin sui-istifadəsi nəticəsində yaranan məstedicilik, ailədə, işdə və cəmiyyətdə ciddi problemlərə səbəb ola bilər. Alkoqolizm, narkomaniya kimi asılılıq xəstəlikləri, məstediciliyin uzunmüddətli təsirlərinin ən ağır nəticələrindəndir. Bu səbəbdən, məstediciliyin qarşısının alınması və müalicəsi cəmiyyət üçün mühüm bir məsələdir.
Məstedicilik sözü müxtəlif kontekstlərdə istifadə oluna bilər: "O, içkinin məstediciliyindən zövq alırdı" (içkinin sərxoş edici təsirinə dair); "Dərmanın güclü məstediciliyi onu huşsuz hala salmışdı" (dərmanın sərxoş edici təsirindən bəhs edir); "Həmin əsərin poetik məstediciliyi oxucunu valeh edirdi" (məcazi mənada, əsərin oxucuda yaranan güclü, xoş təsirini bildirir). Bu sonuncu nümunədə məstedicilik, maddənin fiziki təsiri deyil, bədii əsərin psixoloji təsirini ifadə edir.