Məşriq (ər. مشرق - mašriq) sözü ərəb mənşəli olub, "günəşin doğduğu tərəf", yəni şərq mənasını verir. Lüğətlərdə sadəcə "şərq" sinonimi kimi göstərilsə də, məşriq anlayışı şərqdən bir qədər fərqlənir və daha çox coğrafi-mədəni kontekstdə işlənir.
Şərq, sadəcə coğrafi istiqaməti bildirir. Məşriq isə daha geniş məna daşıyır. O, yalnız günəşin doğduğu tərəfi deyil, həm də bu istiqamətin mədəni, tarixi və dini aspektlərini əhatə edir. Məsələn, "İslam məşriqi" deyəndə sadəcə coğrafi şərqi deyil, İslam dininin yayıldığı və inkişaf etdiyi bölgələri nəzərdə tuturuq. Bu bölgələr coğrafi olaraq tam şərqə uyğun gəlməyə bilər.
Məşriqin əksi məğribdir (ər. مغرب - mağrib), günəşin batdığı tərəf, qərb. Bu iki sözün bir-birini tamamlaması və ziddliyi, onların coğrafi və mədəni kontekstdə istifadəsinin vacibliyini vurğulayır. Yalnız "şərq" və "qərb" sözləri ilə ifadə edilə bilməyən bir məna ifadə edirlər.
Misal üçün, "Yusif Sərracın dükanı şah məscidinin meydanının məşriq səmtində yerləşir" cümləsində "məşriq" sözü, dükanın məscidin meydanının şərq tərəfində, amma konkret olaraq hansı istiqamətdə olduğunu dəqiq göstərmədən, daha ümumi bir məkan münasibətini ifadə edir. Sadəcə "şərqdə" demək, bu qədər dəqiqlik və məkan təsəvvürü yaratmazdı.
Beləliklə, "məşriq" sözü "şərq" sözünün daha zəngin, daha mənalı bir sinonimidir və coğrafi istiqamətdən əlavə, tarixi, mədəni və dini kontekstləri də əhatə edir.