Məzəli (sif.): Bu söz, əsasən, yeməklərin dadına və ləzzətinə aid olaraq işlənir və "dadlı", "ləzzətli", "həzzli", "ağızdadarlı" kimi sözlərlə sinonimdir. Lakin sadəcə "dadlı" olmaqdan daha geniş bir məna kəsb edir. Məzəli yemək, sadəcə dilə xoş gələn deyil, həm də ətri, görünüşü, toxuması ilə də insanı cəlb edir və həzz verir. "Dadlı" sözü daha çox fiziki hissəyə, "məzəli" isə həm fiziki, həm də duyğu hissəsinə yönəlir.
Etimalogiyasına gəldikdə, "məzə" sözündən törəyən "məzəli" sözü, "məzə"nin "iştah açan, dadlı yemək" mənasından qaynaqlanır. "Məzə"nin kökü Farsca "مزه" (maze) sözündən gəlir və "dad, ləzzət, ətir" mənalarını ifadə edir. Beləliklə, "məzəli" sözünün kökü də qədimi fars dilinə dayanır və zəngin bir məna tarixinə malikdir.
Cümlə içində istifadəsi: "Məzəli bir şorba hazırlamışdı." (Burada "məzəli" sözü şorbanın dadından, ləzzətindən danışır). "Məzəli bir tort bişirmişəm." (Bu cümlədə tortun həm dadı, həm də görünüşü, bəlkə də ətri nəzərdə tutulur). "Məzəli bir yemək yedikdən sonra özümü çox yaxşı hiss etdim." (Bu cümlədə yeməyin həm fiziki, həm də emosional təsiri əks olunur). Sözün istifadə sahəsi yalnız yeməklərlə məhdudlaşmır, məcazi mənada da işlənə bilər: "Məzəli bir zarafat söylədi." (Burada zarafatın insanı əyləndirən, ləzzətli tərəfi nəzərdə tutulur). Lakin bu məcazi istifadə daha az rast gəlinir.
Qısaca, "məzəli" sözü, yeməklərin dadlı, ləzzətli və həzzverici olduğunu ifadə edən, zəngin bir məna çalarına malik bir sifətdir və sadə "dadlı" sözündən daha geniş məna dünyasını əhatə edir.